Άντε πάλι!

Αυτά παθαίνεις όταν βγαίνεις μέσα στην βροχή.Κρυώνεις και αρρωσταίνεις.Έτσι την έπαθα και εγώ.Να κάθομαι μέσα στο σπίτι και να βλέπω τηλεόραση χαπακωμένος με 3 παυσίπονα.Κάτι τέτοιες στιγμές μου λείπει να είχα ένα κοντινό μου άτομο,έστω έναν κολλητό μια κολλητή να σου φτιάξει μια σούπα βρε αδερφέ.Οι υπόλοιποι θα σου πουν περαστικά και θα συνεχίσουν την ζωή τους την ώρα που εσύ περνάς δύσκολα.Κατά βάθος τους ζηλεύω δεν είναι πικρία.Γιατί εγώ να είμαι μόνος και αδύναμος και ο άλλος να πίνει όμορφα τον καφέ του έξω?Μάλλον αυτό είναι το τίμημα για τις επιλογές μου.
Σήμερα βρήκε και αυτή η Madonna να κάνει συναυλία ούτε ένα άτομο στο msn οι μισοί ετοιμάζονται για Madonna οι μισοί για καφέ.
Για να μην πέσω τελείως θα βγω για καφέ.Έστω και μόνος μου.ακόμα και σε αυτή την κατάσταση.Μια βόλτα βοηθάει πάντα(και λίγο αλκόολ επίσης).Το βλέπω συχνά τελευταία.Άτομα να είναι μόνα τους στα καφέ.Να διαβάζουν εφημερίδα.Ή να γράφουν,όπως εγώ...

Μάλλον έχουμε αρχίσει να θεωρούμε δεδομένα πολλά πραγματα.Έχω να γνωρίσω καινούργιο κόσμο απο πέρσι.Κανείς δεν πλησιάζει τον άλλο.Αυτό πρέπει να αλλάξει.Και αρχίζοντας πρώτα απο την δική μου προσωπική αλλαγή :)

Υ.Γ. Βγείτε για καφέ μωρέ και μην με ακούτε είναι η γκρίνια του πυρετού :P