Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

βραδιά...

Και εγώ μελαγχολώ..Περιμένω να ακούσω την φωνή σου και όταν το καταφέρνω θυμώνω μαζί σου.
Να πάω μια βόλτα.Παίρνω το αμάξι και σε τρία λεπτά πάλι πίσω..Που να πάω?Όλα μοιάζουν τόσο απομακρυσμένα.Τίποτα οικείο.Όυτε ένα μέρος για να ξεφύγω.

Γκρίνια γκρίνια γκρίνια.
Μια ρουτίνα.Τα ίδια και τα ίδια.
Ένα μέρος απλά για να κοιμηθώ.Να κλείσω τα μάτια μου.Αλλά και πάλι όχι για πολύ.
Το ξυπνητήρι θα με ξυπνήσει.Πως θα ήταν άραγε να το άφηνα μια μέρα και να μην ξυπνήσω?
Αναβολή απο τη ζωή.

Άυριο καινούργια μέρα.Νέα βενζίνη για να κάψω.

Καληνύχτα..