Ήρθε και μένα η ώρα μου

...να κάνω το πρώτο μου φωτομπλογκ γιατί είδα τα δικά σας και ζήλεψα.Δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο όμως μπορείτε να το εκτιμήσετε σαν προιόν προσωπικής μου όρεξης :)
Το concept είναι η φοιτητική ζωή...

Καθημερινές μικροασχολίες

Ένα τυπικό βράδυ

Η καθημερινή τροφή του φοιτητή


Και φυσικά το κλασσικό πρωινό του φοιτητή...

Ξέρω ξέρω...

...οτι σας έχω πρήξει με τα βίντεο αλλά θέλω να μοιραστώ τον δικό μου κόσμο όσο μπορώ μαζί με όποιον διαβάζει το blog μου :)
Τελευταία νοιώθω έναν έντονο ερωτισμό,σαν να ήρθε για μένα η άνοιξη.Η μόνη μουσική που μπορεί να εκφράσει αυτόν τον ερωτισμό είναι o Beethoven.Σας παραθέτω την σονάτα σε ρε ελάσσονα που είναι απο τις αγαπημένες μου.

1st movement


2nd movement


3rd movement


Ελπιζω να σας το μετέδωσα ;)

Όταν οι μεγάλοι συγγραφείς τρώνε σκαλώματα

Ο μεγάλος συγγραφέας είμαι εγώ.Και τρώω συνέχεια σκαλώματα με μουσικά κομμάτια.Σκαλώματα του στυλ"βάζω το κομμάτι να επαναλαμβάνεται για 2 ώρες,χορεύω λες και βγήκα να τα σπάσω κλπ κλπ"

Daniella's Daze - 100% Jesus


Red hot chilli Peppers - Snow (hey oh)


Placebo - Pure Morning


Καλή ακρόαση :)

Ρόζ χρώμα....

Σήμερα παραδόξως ξύπνησα με πολύ καλή διάθεση.Αφου έβαλα τέρμα Red Hot Chilli Peppers και χόρεψα σαν το βλαμμένο,έφτιαξα καφέ(ο οποίος μου πέτυχε και μου ανέβασε ακόμα περισσότερο την διάθεση).Σήμερα αγαπητοί bloggers είναι Κυριακή.Δηλαδή σηκωνόμαστε απο τα κρεβάτια μας ότι ώρα γουστάρουμε και κάνουμε οτι γουστάρουμε(αρκει να μην είστε η άτυχη μερίδα ανθρώπων που δουλεύουν Κυριακή)
Το παρακάτω βίντεο είναι για να μας ανέβει εντελώς η διάθεση.Αν και πάλι δεν σας ανέβει,καλέστε την γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης γιατι εγώ σηκώνω τα χέρια ψηλά :)
Χαρούμενη Κυριακή σε όλους!!!

Και τώρα κάτι βουκολικό

Καθώς ανεβαινε τα βουνά
για να βουσκης τις γίδες
λεβέντς εστέκα στα αχαμνά
ου Λάμπης όπως είδες

Λεβέντης,ομορφόπαιδο
απτην Ραχούλα τνΆνω
γνήσιο τσελιγκόπουλο
σαν τον δικό μας τ'Θάνο

-Καλώς τον κούκλο τουν όμορφο
καλώς τουν γιό της Σόφης
-Λίγα τα λόγιας τσέλιγκα
μην γίνει εδώ της Πόπης

Εγώ είμαι άντρας σοβαρός
και μετρημένος σε όλα
-Μα αν στου μπήξω προφανώς
θα σκούζεις σαν πηδιόλα

-Τι λόγια είναι αυτά λοιπόν,
θέλεις να με ερεθίσεις?
-Μισό να φέρω το στραπόν
να κάτσω να μι γ....εις

-Ου Μπαμπης δεν έχει ανάγκη στραπόν
εχεί δικά τ' προσόντα,
-Καλά τα ίδια έλεγε
κι ου Τάσους απο Ροτόντα

Δεκαεννιά εκατοστά
σε μήκους και σε πλάτους
μα όταν έσκυψα μπροστά
πεθύμησα βαρβάτους...


Την συνέχεια γράψτε την εσείς για να μην μπω στον κόπο να κάνω καινούργιο κείμενο :P

Άντε πάλι!

Αυτά παθαίνεις όταν βγαίνεις μέσα στην βροχή.Κρυώνεις και αρρωσταίνεις.Έτσι την έπαθα και εγώ.Να κάθομαι μέσα στο σπίτι και να βλέπω τηλεόραση χαπακωμένος με 3 παυσίπονα.Κάτι τέτοιες στιγμές μου λείπει να είχα ένα κοντινό μου άτομο,έστω έναν κολλητό μια κολλητή να σου φτιάξει μια σούπα βρε αδερφέ.Οι υπόλοιποι θα σου πουν περαστικά και θα συνεχίσουν την ζωή τους την ώρα που εσύ περνάς δύσκολα.Κατά βάθος τους ζηλεύω δεν είναι πικρία.Γιατί εγώ να είμαι μόνος και αδύναμος και ο άλλος να πίνει όμορφα τον καφέ του έξω?Μάλλον αυτό είναι το τίμημα για τις επιλογές μου.
Σήμερα βρήκε και αυτή η Madonna να κάνει συναυλία ούτε ένα άτομο στο msn οι μισοί ετοιμάζονται για Madonna οι μισοί για καφέ.
Για να μην πέσω τελείως θα βγω για καφέ.Έστω και μόνος μου.ακόμα και σε αυτή την κατάσταση.Μια βόλτα βοηθάει πάντα(και λίγο αλκόολ επίσης).Το βλέπω συχνά τελευταία.Άτομα να είναι μόνα τους στα καφέ.Να διαβάζουν εφημερίδα.Ή να γράφουν,όπως εγώ...

Μάλλον έχουμε αρχίσει να θεωρούμε δεδομένα πολλά πραγματα.Έχω να γνωρίσω καινούργιο κόσμο απο πέρσι.Κανείς δεν πλησιάζει τον άλλο.Αυτό πρέπει να αλλάξει.Και αρχίζοντας πρώτα απο την δική μου προσωπική αλλαγή :)

Υ.Γ. Βγείτε για καφέ μωρέ και μην με ακούτε είναι η γκρίνια του πυρετού :P

Πρωινός Καφές

Το Ελενάκι είναι άσχετο απο το υπόλοιπο κείμενο απλά ξέρω οτι το κοινό μου είναι πρώτης ποιότητας και γουστάρει ξανθές,βυζί και πλαστικές.


Είχα υποσχεθεί να κάνω ένα αφιέρωμα στον καφέ οπότε έψαξα και έμαθα.





Ελληνικός καφές :

Βασικό εργαλείο της παρασκευής του ελληνικού καφέ είναι το λεγόμενο μπρίκι, μέσα στο οποίο πρέπει να βράσει(σχεδόν) το μίγμα του νερού (75ml), με τον καφέ και τη ζάχαρη που ανακατεύουμε στην αρχή με το αναδευτήρι ή το κουταλάκι.
Επίσης χαρακτηριστικό είναι και το καϊμάκι, ένας πηχτός αφρός που δημιουργείται κατά την βράση του καφέ. Η παρασκευή του ελληνικού καφέ θεωρείται επιτυχημένη όταν το καϊμάκι διατηρείται κατά το σερβίρισμά του. Σερβίρεται σε φλυτζάνι μικρό ή χοντρό (του καφέ), αργα, κατά τις ακόλουθες ονομασίες παρασκευής:

• Σκέτος (75 ml νερό + 1 κουταλάκι καφέ)
• Μέτριος (75 ml νερό + 1 κουταλ. καφέ + 1 κουταλ. ζάχαρη)
• Γλυκός (75 ml νερό + 1 κουτ. καφέ και 2 κουτ. ζάχαρη).

Φραπέ : Ο καφές φραπέ είναι ένα Ελληνικής επινόησης αφρώδες ρόφημα. Τα βασικά συστατικά του είναι στιγμιαίος καφές,ζάχαρη και νερό. Η εφεύρεσή του έγινε τυχαία το 1957 από τον Δημήτρη Βακόνδιο στην Θεσσαλονίκη.
Τα συστατικά του φραπέ είναι στιγμιαίος καφές, νερό, ζάχαρη και προαιρετικά γάλα. Ο φραπές χαρακτηρίζεται "σκέτος", "μέτριος" ή "γλυκός" ως προς τις αναλογίες των συστατικών του. Κατασκευάζεται βάζοντας την επιθυμητή αναλογία καφέ και ζάχαρης σε ένα ψηλό ποτήρι ή σε σεικερ. Προσθέτοντας νερό σε ύψος ενός εκατοστού από τον πάτο του ποτηριού το μείγμα χτυπιέται στο σέικερ ή με ηλεκτρικό αναδευτήρα μέχρι να σχηματιστεί αφρός. Ακολούθως γίνεται προσθήκη πάγου και νερού και προαιρετικά γάλατος. Σερβίρεται και πίνεται με καλαμάκι. Ο φραπές είναι ευχάριστος και δροσιστικός καφές, ιδίως το καλοκαίρι. Όμως είναι πολύ ενεργειογόνος έως "δυνατός".


Στιγμιαίος καφές : O στιγμιαίος καφές σε σκόνη, είναι το προϊόν του καφέ το οποίο με λίγο ζεστό νερό διαλύεται τέλεια απελευθερώνοντας και όλο το άρωμα που περικλείει.

Η παρασκευή του στιγμιαίου καφέ (ζεστού νεσκαφέ) γίνεται με δύο τρόπους είτε με κτύπημα πρώτα ελαχίστου νερού με το μίγμα καφέ και ζάχαρης είτε με την ειδική μηχανή καφετιέρα, παραγωγής στιγμιαίου καφέ δι΄ ατμού.

Στη πρώτη περίπτωση ρίχνουμε την προβλεπόμενη αναλογία νεσκαφέ και ζάχαρης σε χοντρό φλιτζάνι και προσθέτουμε περίπου 10-15 ml ζεστό νερό, στη συνέχεια κτυπούμε καλά το μίγμα με το κουταλάκι, μέχρι να γίνει αυτό σαν αλοιφή, στη συνέχεια προσθέτουμε λίγο ακόμη νερό 15 ml και συνεχίζουμε το κτύπημα όπου και προσθέτουμε στο τέλος αργά 120 ml ζεστό νερό.

Στη δεύτερη περίπτωση βάζουμε την προτιμώμενη αναλογία νεσκαφέ και ζάχαρης με 150 νερό στο μπρίκι και κρατώντας αυτό από το χερούλι με το αριστερό χέρι, ανοίγουμε με το δεξί την στρόφιγγα ατμού και στη συνέχεια βάζουμε το δεξί χέρι από κάτω από το μπρίκι για να ελέγχουμε τη θερμοκρασία, ενώ παράλληλα γυρνάμε κυκλικά το μπρίκι προσέχοντας το ακροφύσιο του ατμού να είναι μέσα στο νερό (όχι όμως στον πυθμένα ούτε και στην επιφάνεια).
Ο νεσκαφέ είναι έτοιμος μόλις πάψουμε ν΄ αντέχουμε στη παλάμη μας την θερμοκρασία του μπρικιού.

Δοσολογία

1. Απλός

• Μέτριος: 150 ml νερό + 2 κουταλιές καφέ + 2 κουταλιές ζάχαρη.
• Γλυκός: 150 ml νερό + 2 κουταλιές καφέ + 4 κουταλιές ζάχαρη.

2. Διπλός

• Μέτριος: 300 ml νερό + 3 κουταλιές καφέ + 3 κουταλιές ζάχαρη.
• Γλυκός: 300 ml νερό + 3 κουταλιές καφέ + 6 κουταλιές ζάχαρη.

Οι παραπάνω δοσολογίες είναι οι συνήθεις.

Καφές φίλτρου ή γαλλικός καφές : Η παρασκευή του γαλλικού καφέ ή καφέ φίλτρου είναι η πιο έυκολη αν έχεις τα κατάλληλα σύνεργα όπως καφετιέρα.Για να παρασκευαστεί ο καφές φίλτρου χρειαζόμαστε φίλτρο το οποίο τοποθετείται συνήθως στο πάνω μέρος της καφετιέρας.Απο κει και έπειτα υπάρχουν αρκετές γεύσεις τις οποίες μπορεί κάποιος να προμηθευτεί όπως με γεύση φουντούκι,με γεύση βανίλια,με γεύση σοκολάτα ή η κλασική γεύση.Για την παρασκευή του ρίχνουμε πρώτα τον καφέ στο φίλτρο ανάλογα με την ποσότητα που θέλουμε να φτιάξουμε,αλλά και αν θέλουμε να τον κάνουμε πιο βαρύ ή πιο ελαφρύ.Ενδεικτικά για έναν ούτε ελαφρύ αλλά ουτε βαρύ καφέ ρίχνουμε 2 κουταλιές καφέ για κάθε φλυτζάνι.Γενικά ο γαλλικός καφές επιδέχεται αρκετούς πειραματισμούς μέχρι να μάθει κανείς πως ακριβως τον θέλει.

Μπορεί να κάλυψα σήμερα τα κοινά γούστα αλλα κάποια στιγμή θα επανελθω δριμύτερος για πιο απαιτητικά γούστα :)

Καλημέρα και καλό καφέ...

Όταν οι άλλοι κοιμούνται...

Εγώ είμαι εδώ.Και κοιτάζω την οθόνη.Βάζω μουσική για να μην πεθάνω απο την βουβαμάρα.Μάταια βάζω πλυντήριο γιατί ξέρω οτι δεν θα στεγνώσουν.Κάτι όμως πρέπει να κάνω.Είναι φριχτή η αυπνία.Ένας χρόνος εκτός εξαιρέσεων που δεν έχω ύπνο.Ευτυχώς που δεν δουλεύω.Είναι απαίσια η κουραση όταν δεν σε πιάνει ύπνος.
Αποφασίζω να πάω μια βόλτα.Φοράω μια μπλούζα και βγαίνω.Αφήνω την βροχή να με χτυπήσει,μου αρέσει το συναίσθημα.Ο δρόμος άδειος.Ξαπλώνω πέντε λεπτά στον δρόμο.Νοιώθω ένα αίσθημα εγκατάλειψης και μοναξιάς σαν να μην υπάρχει κανείς στον κόσμο.Συγκινούμαι...
Συνέρχομαι.Έχω κρυώσει.Ο μαύρος κύκλος μεγάλωσε και άλλο σήμερα.Άλλη μία μέρα.Αύριο θα είναι διαφορετικά.Είμαι μόνος μου σε αυτό?Που είστε οι υπόλοιποι που δεν μπορείτε να κοιμηθείτε?
Σκάω ένα χαμόγελο και πέφτω άλλη μια φορά για τον καθιερωμένο 4ωρο ύπνο...

Υπερπαραγωγή πολλών εκατομμυριων

Μετά την υπερπαραγωγαρα "Παστίτσιο" έρχεται το σίκουελ "Mojito".To coctail παρτυ είναι πια γεγονός.Αλλά όχι οποιοδήποτε coctail αλλά το αγαπημένο σε πολλούς mojito.


Πάω να προμηθευτώ καμιά μέντα μην μας βγει και ότι να ναι.
Μπορεί να μην είναι καιρός για mojito αλλά μην μας τελειώσει έτσι το καλοκαιράκι :)

Reflection

Καμιά φορά σε φαντάζομαι δίπλα μου να στρίβεις τσιγάρο.Έχεις πολύ όμορφα χέρια.Δεν με καταλαβαίνεις που σε παρατηρώ.Έχεις την ανεμελιά μικρού παιδιού.Θέλω να σε αγγίξω χωρίς να χάσω όμως αυτην την μαγική στιγμή.Είσαι πολύ όμορφος.Η έτσι σε βλέπω εγώ.Δεν με νοιάζουν οι άλλοι μόνο εσύ υπάρχεις αυτή τη στιγμή.Εσύ μου σπας την μονοτονία της ρουτίνας μου.

Το βράδυ όταν κοιμάμαι διαισθάνομαι την παρουσία σου.Νοιώθω ασφαλής.Νοιώθω πως υπάρχει ο θεός,και οτι για πρώτη φορά στην ζωή μου ήταν δίκαιος μαζί μου.Δεν θέλω τίποτα απο σένα.Μόνο το οτι στέκεσαι δίπλα μου μου αρκεί.Και ας γκρινιάζω μερικές φορές...εντάξει πολλές φορές...ναι ναι εντάξει γκρινιάζω αρκετά.Έχω αρκετά ελλατωματα το ξέρω.Όμως είμαι άνθρωπος όπως και εσύ.Και ας παραβλέπω τα ελλατώματά σου,δεν με νοιάζουν.

Χτυπάει το κουδούνι και ξυπνάω απότομα.Απο τα σεντόνια ξεχύνεται το άρωμα σου(μου) και μου δίνει μια ευφορία.ακούω νερά απο το μπάνιο και νομίζω πως είσαι στο ντους.Τελικά ήταν το σιφόνι που βούλωσε και πλημμύρισε.Ανοίγω μηχανικά την πόρτα και ακούω μια φωνή να ζητάει τα κοινόχρηστα.Εσύ έχεις φύγει εδώ και ώρες.

Το ξέρω πως δεν είσαι ο ιδανικός για μένα γιατί απλά για κανέναν δεν υπάρχει ιδανικός σύντροφος.Με κάνεις όμως να χαμογελάω συνέχεια όταν είμαι μαζί σου.


Πόσο ακόμα?δεν με σιχάθηκες?Εγώ με σιχαίνομαι.Είμαι μια κινητή βόμβα έτοιμη να σκάσει και να κάνω κακό στους γύρω μου.Τι με κοιτάς?Ήταν μια στιγμή αδυναμίας.Σου υπόσχομαι δεν θα ξανασυμβεί.Όχι,και να σου ζητήσω συγνώμη δεν θα λυθεί τίποτα.Πρέπει να φύγεις πριν είναι πολύ αργά.
Φεύγεις?Καιρός ήταν.Κλαις λες και νομίζεις οτι με ενδιαφέρει.Όλα θα φτιάξουν λες μα εγώ τα βλέπω χειρότερα και απο ότι ήταν στην αρχή.Δεν νοιώθω τίποτα για σένα.Δεν νοιώθω τίποτα για σένα.

Συγνώμη...

Σεξ,πάθη,έρωτες και απόλυτη βία!!!!

Πιστεύω πως οι περισσότεροι θα τσιμπήσουν με τον τίτλο και θα το διαβάσουν.Στην πραγματικότητα άλλο ήθελα να γράψω απλά έβαλα τον τίτλο ως "πιασάρικο"..Όμως ξανακοιτώντας τον τίτλο θυμήθηκα με διάφορους συνειρμούς μια ταινία που είδα προχτές για 10η φορά.Το Mulholland Drive.Την πρώτη φορά που είδα αυτήν την ταινία μου φάνηκε πολύ περίεργη για αμερικάνικη ταινία.Τις υπόλοιπες φορές που την είδα την εκτίμησα για αυτό που είναι.Δεν υπάρχει υπόθεση.Υπάρχει απλά κάτι το ψεύτικο απο την αρχή.Σαπίλα και δυσωδία σε έναν κόσμο που η ξέκωλες και οι πουτάνες κάνουν καριέρα.Δεν είναι όμως χειρότερες απο το κοινό τους που δίνει την συγκατάθεση του και συντηρεί ένα ανορεξικό πρότυπο γυναίκας.Έναν κόσμο που η ανώτερη δύναμη που τον καθορίζει δεν είναι το χρήμα αλλά το σεξ.
Προσωπικά ερωτήματα που γεννιούνται είναι το γιατί πρεπει να υποβάλλουμε τον εαυτό μας σε μαρτύρια για να αρέσουμε στους υπόλοιπους.Δεν μιλάω ας πούμε για κάποιον παχύσαρκο που θέλει να έχει καλή υγεία,αλλά για απλούς ανθρώπους οι οποίοι είναι ωραίοι όχι μόνο εξωτερικά αλλά έχουν να προσφέρουν και όμορφες στιγμές στους γύρω τους.
Άνδρες που αγοράζουν ακριβά αυτοκίνητα για να καλύψουν την ανεπάρκεια τους.Ακριβά γούστα για να βλέπει ο άλλος το δάχτυλο και όχι το φεγγάρι.Και επειδή οι σχέσεις είναι αμφίδρομες,οι γυναίκες πρέπει να φτιαχτούν με ακριβές καλλωπιστικές μαλακίες,φορώντας ψηλά τακούνια που τις βασανίζουν,ή λίγα ρούχα μεσα στο καταχείμωνο για να γίνουν ελκυστικές.Γιατί μόνο αυτό έχουν να επιδείξουν.

Εγώ θα συνεχίσω να φοράω τα ρούχα μου,το σταράκι μου και ότι άλλο με κάνει να αισθάνομαι άνετα,και θα συνεχίσω να κοιτάω τους ανθρώπους στα μάτια και όχι στην τσέπη που προεξέχει το πορτοφόλι...

Τώρα θα μου πεις να ταν μόνο αυτό το πρόβλημα όλα θα ήταν μια χαρά.Το πραγματικό πρόβλημα είναι οτι ενώ οι σχέσεις θα μπορούσαν να είναι πιο απλές εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε σχέσεις αλληλεξάρτησης,η ακόμα και μονομερούς εξαρτησης.Ναι μεν είναι κολακευτικό να ξέρεις οτι κάποιος σε έχει ανάγκη και θα μπορούσε να σου προσφέρει πάρα πολλά αλλά ο καθένας θέλοντας να ικανοποιήσει τον ναρκισισμό του βασανίζει τον άλλον με αυτόν τον τρόπο.

Υ.Γ. Θα με ενδιέφερε να ακούσω τις γνώμες σας :)

1998 Η μουσική μου ανωριμότητα

Ύστερα απο πρόσκληση της Pink_Fish λέω να σας δείξω και εγώ τι άκουγα εκείνη την εποχή.Τώρα βέβαια είμουν πιτσιρίκι 12 χρονών οπότε που να θυμάμαι τι άκουγα ακριβώς?Πάντως παραθέτω 2-3 tracks που θυμάμαι και τα ακούω ακόμα και τώρα καμιά φορά.

* Faithless - Insomnia (τραγούδι που επηρέασε πολλές μετέπειτα συνθέσεις,εκτός απο τον Φοίβο που απλά τους αντέγραφε... βλ.Δέσποινα Βανδή - Υποφέρω)(είναι επίσης το μόνο μουσικό κομμάτι που μπορεί να ακούσω όταν βγαίνω έξω.Για να έχει κρατήσει η μπογιά του τόσα χρόνια κάτι σημαίνει)


* Prodigy - Breathe (τους είχα ξεχάσει μέχρι σήμερα και λίγο που έψαξα άρχισαν να μου ξανα αρέσουν :P)


* No doubt - Don't speak (Παρόλο τα παρτσακλίστικο και ατάλαντο της Gwen Stefanie αξίζει σαν τραγούδι)



Την πάσα ας την πάρει κάποιος άλλος εγώ κουράστηκα... :P

Μια ιστορία γεμάτη δάκρυα και αίμα...

Μια φορα(και αυτό γιατί οι χαρακτηρες μου πρέπει να πεθάνουν στο τέλος και δεν θα υπάρξει δεύτερη) και έναν καιρό (ψιλόβροχο ήταν θαρρώ) ήταν μια κοπέλα ή Δέσποινα Τραγή.Το δεσποινάκι μας είχε απο μικρή το κόλλημα με το μικρόφωνο.Δεν το αποχωριζόταν ποτέ.Ακόμα και όταν οι συμμαθητές της την κορόιδευαν όταν αυτή έγραφε στην έκθεση οτι όταν μεγαλώσει θα γίνει εθνική στάρ,μετά την Τσαλίκη Μπουζουκλάκη.Ύστερα απο αυτό έπεσε σε βαριά κατάθλιψη και ο γιατρός της συνέστησε ηρεμιστικά για άλογα γιατί με την μύτη που είχε την περασε για άλογο.
Το Δεσποινάκι όμως δεν το έβαλε κάτω.Πήγε σε έναν πλαστικό χειρούργο και της άλλαξε την μύτη.Και ύστερα το βυζί.και μετά τον κώλο.και την κοιλιά...

Έπειτα απο αυτές τις επεμβάσεις η Δέσποινα αισθάνθηκε ο "εαυτός" της και ξαναέπιασε το μικρόφωνο.Το μικρόφωνο όμως αποφάσισε να κάνει στροφή στην ποιότητα,εγκατέλειψε την Δέσποινα και συνεργάστηκε με την κακιά μαγισσα μητριά της Άννα Βρύση η οποία είχε κάνει μάγια και φαινόταν 30 χρόνια νεώτερη απο το Δεσποινάκι.Έτσι το Δεσπονάκι το έριξε και πάλι απόψε το φαρμάκι του,και αποφάσισε να εκδικηθεί την Αννούλα.Της έκλεψε το φόρεμα της έκλεψε και τον χορογράφο και έκανε καριέρα στην γουρουνοβίζιον...

Τότε η Αννούλα δάκρυσε(το δάκρυ που υποσχέθηκα) καθώς διάβαζε στην έγκυρη εφημερίδα "Φραπεδούμπα" την επιτυχία της Τραγή,και καθώς ξεφύλλιζε το περιοδικό έκοψε μια σελίδα το δάχτυλό της(το αίμα που υποσχέθηκα)...
Και έζησαν αυτές χάλια στην μιζέρια τους και εγώ ακόμα καλύτερα γιατί εκτονώθηκα..



Υ.Γ. Αν ξανακούσω για διαμάχη εθνικών στάρ θα σπάσω και το τελευταίο σερβίτσιο με πιάτα που μου έμεινε

Big Exit!

Φως μπαίνει απο το παράθυρο αναγκάζοντας με να ξυπνήσω.Τελικά υπάρχει και κάτι χειρότερο απο το ξυπνητήρι.Δεν πειράζει έτσι και αλλιώς πρέπει να ξυπνήσω γιατί δίνω τελευταίο μάθημα.Βάζω τέρμα PJ Harvey και πίνω μια γουλιά καφέ.Ανάβω ένα τσιγάρο.Κάνω σχέδια για την υπόλοιπη μέρα αν και ξέρω οτι δεν εξαρτάται απο μένα.

Σήμερα είναι μια καινούργια μέρα,που ελπίζω οτι θα μου φέρει κάτι διαφορετικό.Το πολύ πολύ να με κουτσουλήσει ένα πουλί ή να πέσει μια γλάστρα στο κεφάλι μου.Δεν μπορώ να πω έτσι σπάει και η μονοτονία της ρουτίνας.Ακούω το This is love της PJ και θέλω να ταυτιστώ.
I can't believe that life's so complex
When I just want to sit here and watch you undress
Μάλλιστα,έτσι σπάει η ρουτίνα.Μόλις συνειδητοποιώ οτι έχω αφήσει το αυγό να βράζει και ανακαλύπτω οτι έχει εξατμιστεί όλο το νερό.Μήπως και αν καώ στον ύπνο μου θα ναι πάλι μια αλλαγή κατάστασης?Θυμήθηκα ένα σκίτσο του Μανιατόπουλου και συνειρμικά σκέφτομαι οτι αν υπάρχει το υπέρτατο on εγώ αισθάνομαι το υπέρτατο off.

Τέλεια!Η ωραία μέρα απο το πρωί φαίνεται...Δεν πειράζει.Θα μου περάσει.Έτσι είναι το στάδιο προσαρμογής όταν αναγκάζομαι να βγω στον "φυσιολογικό" κόσμο...

Does it have to be a life full of dread?

Φαίνεται οτι έχει πολύ πλάκα να αποκαλύπτεις στο κοινωνικό σου περιβάλλον την σεξουαλική σου ταυτότητα..Στην αρχή κυριαρχεί η παύση 20-30 δευτερολέπτων και ύστερα η ερώτηση "απο πότε".Και ανακαλύπτεις ο ίδιος οτι η βαλίτσα ξεκινάει πολύ πιο παλιά απο ότι άρχισες να το αντιλαμβάνεσαι.
Έπειτα έρχεται η δεύτερη ερώτηση "Μήπως σου ήρθε επειδή έχεις κόμπλεξ με τις γυναίκες" για να έρθουν οι απαντήσεις "Εσύ δεν έχεις κόμπλεξ με άτομα του αντίθετου φύλου αλλά παρόλαυτα σου αρέσουν?" ή το "Δεν έχω κόμπλεξ με τις γυναίκες απλά δεν με καυλώνουν".
Βέβαια η πιο ξεκαρδιστική ατάκα ήταν "Να το κοιτάξεις,έχεις πάει σε ψυχολόγο μήπως σου συνέβη επειδή έχεις φάει απόρριψη απο κοπέλες".Δηλαδή αν φάω απόρριψη απο άνδρες θα γίνω στρειτ?Αν λειτουργούσε έτσι νομίζω οτι δεν θα υπήρχαν και σεξουαλικές ταυτότητες.
Μιά άλλη αφελής και άστοχη παρατήρηση που άκουσα ήταν οτι "Πάντως μην βγάζεις βιαστικά συμπεράσματα για αυτό εφόσον δεν έχεις κάνει σεξ με άτομο του ίδιου φύλου γιατί μπορεί να μην σου αρέσει" με απάντηση "Εσύ δηλαδή όταν στα 15 σου δεν είχες πάει με άντρες δεν ήξερες ποιο φύλο σε ελκύει?"

Το άλλο πράγμα που καταλαβα ήταν οτι όσο προοδευτικά και να είναι κάποια άτομα θα πέσουν πάλι σε λουμπα,κάνοντας ερωτήσεις που ακούγονται προσβλητικές χωρίς να έχουν τέτοιο σκοπό. Μερικοί βέβαια θα σε προσβάλλουν εν γνώση.Πάντως συνειδητοποίησα απο προσωπική εμπειρία οτι ο φόβος υπάρχει ακόμα και στα άτομα που το παίζουν άνετοι και στα άτομα που ασχολούνται με τον ακτιβισμό και τον αγώνα για τα ανθρωπινα δικαιώματα.Αλλά μάλλον τους ομοφυλοφιλους δεν τους θεωρούν άξιους να τους εντάξουν στον αγώνα τους.Η μάλλον είμαι σκληρός κριτής.

Επιχείρηση Κωδικός : Παστίτσιο

Πρώτη απόπειρα για παστίτσιο και χρειάζομαι εθελοντές δοκιμαστές. Στην χειρότερη αν δεν πετύχει παραγγέλνουμε απέξω και πίνουμε τιν κάβα μου

Επόμενα ανούσια ποστ με θέμα : Βισση η Βανδή,απο πού αναπνέουν οι κατσαρίδες,πυρηνικές δοκιμές σε γάλα τρελής αγελάδας...!

Καλημερα!

Να και κάτι να σκάσει χαμόγελο στο χειλάκι μας

Είχα πάει να βοηθήσω μια φίλη μου στην μετακόμιση.Καθόμασταν μία ώρα να πιούμε τον καφέ μας και να κάνουμε το τσιγαράκι μας,οταν λέω"αντε πάμε να ξεκινήσουμε γιατί θα βραδιάσουμε".
-ναι ναι ένα τσιγάρο ακόμα.
Καθίσαμε κάναμε το τσιγάρο μας.Ανάβουμε δεύτερο και μου λέει
-Μόλις το καπνίσουμε πάμε να αρχίσουμε
Αφού καπνίσαμε 2-3 ακόμα τσιγάρα είδαμε οτι πέρασε η ώρα και πάμε στο δωμάτιο να πακετάρουμε τα πράγματα.
-Ρε συ Μαρία πείνασα δεν παραγγέλνουμε τίποτα?
-Ναι ναι το τηλέφωνο είναι μέσα στο δωμάτιο.
-οκ σε πέντε λεπτά πάω να παραγγείλω.
Αφού πέρασε μισή ωρίτσα πεινάσαμε τόσο πολύ που ξεκουνηθήκαμε να πάμε να πιάσουμε το τηλέφωνο.
-Τι θα παραγγείλουμε?
-Πίτσα καμιά κρέπα,ξερωγω?Έχεις προσπέκτους?
-Ναι μέσα στο δωμάτιο.
-Α οκ κάτσε να δω τι έχω στο κινητό μου.
Αφού βρήκαμε τι θα παραγγείλουμε και το παραγείλαμε κιολας,αποφασίσαμε να κάνουμε ένα διάλλειμα για τσιγάρο μέχρι να έρθει το φαί.Την ρώτησα:
-Πόσα μαθήματα χρωστάς?
-καμιά 10αριά.Σήμερα έδινα ένα αλλά βαρέθηκα να ξυπνήσω τόσο νωρίς
-Ε ναι ρε συ Μαρία όμως αυτό το μάθημα πάντα την ίδια ώρα μπαίνει κάποια στιγμή πρέπει να πας να το δώσεις.
-Ε στο αλλο εξάμηνο μωρέ.
Έπειτα συνειδητοποιήσαμε οτι μας τελείωσαν τα τσιγάρα και επειδή βαριόμασταν να κατεβουμε στο περίπτερο να πάρουμε ρίξαμε κλήρο ποιος θα σηκωθεί να τηλεφωνήσει στον ντελιβερά να μας φέρει.
Αφού ήρθε το ντελίβερι κάναμε διάλλειμα για φαγητό και έπειτα διάλλειμα για ένα τσιγάρο.
Με τα πολλά και τα λίγα απο τις 12 το μεσημέρι έφτασε 10 το βράδι και καταφέραμε να πακετάρουμε 5 κούτες.Ενώ είμασταν πτώματα ξαπλωμένοι στον καναπέ κάνω την εξής πρόταση: Πάμε για μπίρα?
-ΦΥΓΑΜΕ απαντάει με έναν ενθουσιασμό.Ύστερα απο 3 ώρες σηκωθήκα απο τον καναπέ και πήγα σπίτι μου.
Ήταν μια δημιουργική μέρα!

Καφές τσιγάρο και άλλες ιντελεκτουαλιες

Σε συζήτηση που είχα με φίλους μου τους ζητησα να μου ιεραρχήσουν με τι μπορούν να ζήσουν κάποιες μέρες αν είχαν να επιλέξουν καφέ,τσιγάρο και φαί.
Η δική μου ιεραρχία ήταν Τσιγάρο,καφές,φαί.
Μια ακόμα ήταν τσιγάρο,φαί,καφές.Όλες οι απαντήσεις είχαν το τσιγάρο στην πρώτη θέση.Τι διαφορά έχουμε τελικά οι καπνιστές απο τα πρεζόνια?Όταν είμαστε διατεθειμένοι να θυσιάσουμε την διατροφική μας υγεία για να μπορούμε να καπνίζουμε...

Το να το κόψουμε είναι άλλη υπόθεση :P

Something is rotten in this age of hope

Τα θλιμμένα κείμενα είναι το φόρτε μου. Είναι πολύ εύκολο να περιγράψεις τον πόνο. Εκτός των άλλων αυτός πουλάει. Πάρτε παράδειγμα τα ΜΜΕ. Τι έχει πιο πολύ τηλεθέαση? Τα εορταστικά κάθε Σάββατο στην ΕΤ1 η τα reality του Μικρούτσικου? Ο ένας φτιάχνει το σύστημα οι υπόλοιποι το συντηρούνε.
Κάθε γυναίκα κρύβει μια Οφηλία μέσα της. βασανισμένη από τα πάθη της και την τυφλή υπακοή της. Δεν την λυπάμαι στο τέλος παίρνει αυτό που της αξίζει . Όπως έστρωσε ο καθένας θα κοιμηθεί.
Όλοι μας κρύβουμε έναν Άμλετ. Οιδιπόδειο με την μητέρα του,όπου καταφέρνει να το ξεπεράσει μετά τον θάνατο της. Τόσοι θάνατοι για να ικανοποιηθεί η φωνή ενός φαντάσματος. Για να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Ξέφυγα πάλι και δεν είναι κανείς να με σκουντήξει . Κάτι σάπιο υπάρχει σε αυτό το βασίλειο,και δεν αναφέρομαι στο βασίλειο της Δανίας του Άμλετ.
Υ.Γ. Κόψτε τα reality διέφθειραν ακόμα από την εποχή του Shakespeare
Υ.Γ.2 Make sex not Shakespeare

Και κλείνουμε με την διαφήμιση της μάρκας των τσιγάρων μου που εκτός από στάχτες προσέφεραν τα παραπάνω «υπο»προϊόντα.

Καμία φορά. Ίσως...

Καμιά φορά όταν είμαι άυπνος σκέφτομαι πως βρίσκομαι σε διακοπές
Μακριά από όλους και όλα
Πως είμαι μόνος μου,όπως και στην καθημερινότητά μου.
Ξέρω δεν πρέπει να παραπονιέμαι,κατά βάθος εγώ το επέλεξα.

Είμαι επιλεκτικός στις φιλίες μου θα πούνε.
Δεν είναι έτσι, απλά δεν είμαι καλός ηθοποιός, πάει καιρός
,που παράτησα την τέχνη της υποκριτικής.
Ποιος δεν προτιμάει την μοναξιά από ηλίθια συμβιβασμένα χαμόγελα.

Χαμόγελα παραίτησης από τα όνειρά τους. Χαμόγελα
,που θα σου πουν «που χάθηκες» και εσύ εκεινη την στιγμή
το μόνο που εύχεσαι ήταν να είχες όπλο να τους πυροβολήσεις όλους
,και τους άγνωστους γύρω. Ξέρουν αυτοί σε τι φταίνε.

Θα νομίζετε πως θεωρώ άσχημη την ζωή.
Δεν είναι. Απλά τρέχει συνέχεια και πρέπει να την κυνηγήσεις.
Θα λαχανιάσεις μέχρι να την φτάσεις. Ίσως εγκαταλείψεις την προσπάθεια.
Ξέρω δυο τρεις γνωστούς μου που εγκατέλειψαν.

Ο ένας παντρεύτηκε. Πήρε το καλύτερο αυτοκίνητο.
Έκανε μάλλιστα και παιδί. Έβαλε και στην δουλεία του
Φωτογραφίες από την γέννησή του. Λες και ενδιαφέρεται κανείς.
Το ντύνει με κασκόλ ΠΑΟΚ.

Ο άλλος έκανε μεταπτυχιακό. Μπήκε και σε μια μη κυβερνητική οργάνωση
Στην διάσωση των ανθρώπων που πάσχουν από το σύνδρομο «τρώω πιτόγυρο
,και βλέπω Τατιάνα».
(Αν υιοθετήσεις έναν τέτοιο πρέπει να τον στείλεις σε 300 φίλους σου σε διάστημα 40 δευτερολέπτων αλλιώς θα σε δέρνει η μαλακία τους για την υπόλοιπη ζωή σου…)

Ανοίγω το πακέτο με τα τσιγάρα παίρνω ένα και το ανάβω
Σκατόπραμα 20ευρώ την εβδομάδα και κιτρινίζουν τα δόντια.
Το μόνο καλό είναι ότι μου κόβει την όρεξη και έτσι
μπορώ να ελπίζω ότι θα φτάσω κάποτε τα πρότυπα των ανορεξικών του life style.


Σβήνω το τσιγάρο και τελειώνει η φλυαρία,
Λίγο ακόμα σε παρακαλώ. Κάτσε λίγο ακόμα.
Χαμογέλα μου ακόμα και αν δεν το εννοείς.
Σε παρακαλώ…

Σκόρπιες σκέψεις που δεν συνθέτουν τίποτα.Η όχι?

Άναψα άλλο ένα τσιγάρο περιμένωντας κάτι το αναπάντεχο.Ένα κακό προαίσθημα.Σαν αυτά που έχω πάντα αλλά δεν βγαίνουν ποτέ αληθινά. Έτσι και αυτή τη φορά με κάτι πρέπει να απασχολήσω την αυπνία μου, ίσως έτσι περάσει και η ώρα. Τελικά το μόνο αναπάντεχο που συμβαίνει είναι να πέσει η γραμμή του ιντερνετ για ένα τέταρτο.

Σκέφτομαι να ανοίξω το ψυγείο να πάρω μια μπίρα αλλά μόλις θυμήθηκα ότι οι μπίρες μου τελείωσαν πριν ένα τρίμηνο. Η τηλεόραση παίζει βουβά, το κάνω αυτό για να νοιώθω την παρουσία άλλου ανθρώπου. Έστω και αν αυτός διαφημίζει όργανα γυμναστικής η προβάλλει τα υπερφουσκωμένα βυζιά του. Θα ρθει καιρός που οι άνθρωποι θα ακούνε «σ’αγαπώ» από την τηλεόραση και θα της απαντάνε. Εγώ το απέκλεισα αυτό το ενδεχόμενο πατώντας mute.

Κάνω τις τελευταίες μου προσπάθειες να κοιμηθώ. Ακούγεται κίνηση από τον δρόμο μάλλον οι άνθρωποι άρχισαν να πηγαίνουν στις δουλειές τους. Αποφασίζω να σταματήσω να σκέφτομαι και αύριο μέρα είναι. Χτυπάει το τηλέφωνο . Είναι από την δουλειά μου υποθέτω. Δεν μπορώ να σκεφτώ τώρα.Αύριο.Θα σκεφτώ αύριο…