Dry your eyes

Κυριακάτικο πρωινό.Μουντή μέρα και σήμερα.Το σπίτι μου σκοτεινό απο το πατζούρι.Όπως μου αρέσει.

Πήγα εφτιαξα καφεδάκι το οποίο πέτυχα πάρα πολύ,και άνοιξα το msn.Οι ίδιοι και οι ίδιοι.Σε μια κρίση "κοινωνικότητας" τους έπιασα συζήτηση.

Ήταν και ο "προχτεσινός" στο msn.Με ρώτησε τι κάνω και ύστερα απο λίγο αν θέλω να βρεθούμε.Του είπα ευθέως οτι δεν θέλω να ξαναβρεθούμε και συγνώμη για την ταλαιπωρία.

"A friend in need a friend indeed...a friend with weed is better"
μπήκαν στην λίστα οι Placebo.Pure Morning για να ξεκινήσει η μέρα.

Κοιτάω το βραχιολάκι στο χέρι μου.Προχτές όταν ήμουν για καφέ,ένας έγχρωμος κυριούλης απο την Κένυα μου έφτιαξε ένα όμορφο βραχιολάκι με μπλε άσπρη και κόκκινη κλωστή,και μου είπε να το φοράω όταν κάνω σεξ.Το βραχιολάκι το έχουμε το σεξ θα μας λείψει μάλλον.Καλύτερα έτσι.

Ο lost thoughts, light ,love ,life ανάρτησε μια φωτογραφία του όταν ήταν παιδάκι και όταν βλέπω μικρά παιδιά νοιώθω καλύτερα.Κάτι τέτοιες στιγμές θέλω να γίνω μπαμπάς :)

Απο αύριο ξεκινάει και η παράσταση "Αγαπώ,αγαπώ,αγαπω αυτόν τον άντρα",και τα παιδιά θα εμφανίζονται στο Διατηρητέο στην Ικτίνου.Όποιος ενδιαφέρεται παραθέτω πληροφορίες από κάτω.Εγώ θα είμαι εκεί και ελπίζω να σας δω.




Blog Theater απο την θεατρική ομάδα Akazoo . Η παράσταση ξεκινάει απο αύριο.
Ημερομηνίες παραστάσεων:
Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου / Πρεμιέρα - Τρίτη 2/12 - Τετάρτη 3/12
Δευτέρα 8/12 - Τρίτη 9/12 - Τετάρτη 10/12
έναρξη 20:30 - τιμές εισητηρίων: 15ευρώ - 10ευρώ (μειωμένο)

πληροφορίες – κρατήσεις: 6932219420

Δυο μέρες μόνο

Ξύπνησα με έναν τρομερό πονοκέφαλο.Για άλλη μια φορά σκατά.Περπάτησα μέχρι την τουαλέτα ωστε να βγάλω και την τελευταία τεκίλα.

Ντύθηκα και πήγα για καφέ,μήπως και μου περάσει.
Στον καφέ χτυπάει το κινητό.Ο "προχτεσινός" μου λέει να ξαναβρεθούμε σήμερα.Τόσο χαζός είναι?
Του είπα "Στις 10".

Περπατάω χωρίς να νοιώθω ούτε την χειμωνιάτικη μέρα,ούτε τον φρέσκο αέρα στους πνεύμονες μου.Κάτι τρώει την ψυχή μου εδώ και καιρό.Μου είπε τότε να μην ξαναμιλήσουμε.Δήθεν άνετος εγώ το δέχτηκα.Ξεκλείδωσα το κινητό μου και άρχισα να γράφω μήνυμα
"Που να είσαι? Μου έχεις λείψει..."

Έφτασε το απόγευμα και καμία απάντηση.Αποφασίζω να κάνω τρέλα.Σε λίγη ώρα είμαι στα κτελ Μακεδονίας να κλείνω εισιτήριο.Τρεισιμιση ώρες μετά έφτασα στον προορισμό μου.Βράδυ πια.Τον παίρνω τηλέφωνο.Δεν το σηκώνει.Αρχίζω να μετακινούμαι προς το σπίτι του.Επρεπε τουλαχιστον να τον δω.Χτυπάει το τηλέφωνο μου,και η καρδιά μου βάραγε δυνατά.Προς μεγάλη απογοήτευση είναι ο "προχτεσινός" που τον ξέχασα.

Έφτασα στην πολυκατοικία του.Φως στο διαμέρισμα του.Χτυπάω το κουδούνι και δεν ανοίγει.Βγάζω το κονιάκ που κουβαλούσα στην τσάντα μου απο προχτές.
Τελείωσε...
Πηγαίνω στην κάβα της περιοχής και αγοράζω άλλο ένα.
Κάθομαι στα σκαλιά της πολυκατοικίας και βάζω τα κλάμματα.Εξαντλημένος απο το κρύο και το αλκοόλ με παίρνει μετά απο λίγο ο ύπνος.

Ένα χέρι ανήσυχο με ξυπνάει.Είναι αυτός.Και μόνο που τον είδα ένιωσα ευτυχισμένος.
Με ανέβασε πάνω ρίχνοντας μου μπινελίκια.Μου έδωσε ζεστά ρούχα και με σκέπασε με μια κουβέρτα τρυφερά(ή έτσι μου φάνηκε).Με έβρισε ακόμα λίγο μήπως με είδε κανένας απο την πολυκατοικία,και ξαφνικά με άρπαξε και με φίλησε...

Πήγαμε στο υπνοδωμάτιο και κάναμε έρωτα.Ένιωσα το δέρμα του,την ανάσα του,το φιλί του...Το αναζητούσα συνέχεια τόσο καιρό.Αγκαλιαστήκαμε.Δεν τον άφηνα,ήθελα να είναι δικός μου έστω και για το λίγο που θα κρατουσε.Όσο αυτός μου το επέτρεπε θα είμουν εκεί.Ήξερα οτι δεν είχαμε μέλλον.Ήταν ξεκαθαρισμένο.Αλλά έπρεπε να τις ζήσω ακόμα αυτές τις λίγες στιγμές.Ίσως στο μέλλον να μην μου αρκούν αλλά τώρα μου αρκούν.

Έμεινα δύο μέρες που ήταν απο αυτές που θα θυμάμαι πάντα.
Το ήξερα απο την αρχή πώς είναι τα πράγματα,αλλά κατι θα συνεχίσει να μου λείπει...

Εμένα δεν με ενοχλεί τίποτα!!!!

...αλλά επειδή πήρα την πρόσκληση απο τον lost thoughts, light ,love ,life όλο και κάτι θα βρω να γεμίσω την σελίδα.


1.Με ενοχλεί η μάνα μου που κάθε σαββατοκύριακο είναι στην Θεσσαλονίκη(όπως και σήμερα).
2.που εξαιτίας της δεν έχω προσωπικό χώρο.
3.που βλέπει ζώδια σε μεγάλη ένταση ενω κοιμάμαι.Το είχα υποστεί στο λύκειο,γιατί να το υποστώ και τώρα μετά απο 5 χρόνια που μένω μόνος?
4.Με ενοχλεί οτι του χρόνου μάλλον πρέπει να γυρίσω στην πολη μου.
5.η γκρίνια των άλλων αλλά όχι η δική μου.
6.που νοιώθω οτι δεν έχω πραγματικούς φίλους.
7.που θέλω να ερωτευτώ και δεν μπορώ.
8.που δεν μπόρεσα να πάω στην συναυλία των placebo.
9.οι άνθρωποι που δεν είναι ξεκάθαροι.
10.αυτοί που δείχνουν οτι ενδιαφέρονται για σένα,και μετά απο λίγες μέρες τους περνάει.
11.που δεν μπορώ να έχω αυτόν που θέλω.
12.που τα δάχτυλα μου έχουν γεμίσει κάλους απο την κιθάρα και το playstation.
13.το οτι δεν έχω πετύχει κανέναν που να ξέρει να φιλάει ωραία(υπάρχουν και τα χείλη εκτός απο την γλώσσα).
14.Το να με στήνουν πάνω απο 10 λεπτά.
15.που τελευταία ι φορθνετ μου κάνει περίεργα ντισκονέκτ.

Θα έγραφα και άλλα απλά την συγκεκριμένη στιγμή είμαι προκατηλλειμένος ως προς την μάνα μου που έβαλε τέρμα τηλεόραση λες και είναι καμιά γιαγιά!!!

Καλημέρα μπλογκερς! :)

Goodnight Moon...

Έβγαλα με ευλάβεια το αντισηπτικό μαντιλάκι μου και σκούπισα το ποντίκι και το πληκτρολόγιο.Αναδύθηκε στην επιφάνεια για άλλη μια φορά το κόλλημα που έχω με τα μικρόβια.

Μιλήσαμε στο msn.Δεν είχε κέφι,και εγώ δεν καιγόμουν κιόλας.Είπα θα πάρω τηλέφωνο,αλλωστε καιρό εχώ να κάνω σεξ.Το έκλεισα και πήγα για μπανιο.Κανονισμένος καφές,μετά μάθημα.Α ναι...και το σεξ όπως προανέφερα.

Ο καφές βαρετός.Το μάθημα ακόμα χειρότερα.
Χτύπησε το θυροτηλέφωνο.Σηκώθηκα άνοιξα την πόρτα και μετά συνέχισα να βλέπω Grey's Anatomy.Μπήκε μέσα.Δεν μιλούσα.Έκλεισα την τηλεόραση και έπιασα το προφυλακτικό που είχα δίπλα στο κομοδίνο.

Ο καφές ήταν βαρετός.Το μάθημα ήταν ακόμα χειρότερα.Το βράδυ όμως ήταν το πιο βαρετό στην ζωή μου.

Στο τέλος με πήρε στην αγκαλιά του.Τον έσπρωξα.Του πα να ντυθεί και να φύγει.
Έφυγε...

Κάθισα στην άκρη του κρεβατιού σε εμβρυακή στάση.Φαντάστηκα να με παίρνεις στην αγκαλιά σου."Όταν βλέπεις καλοκαίρια στα όνειρα σου,θα είναι οι μέρες που περάσαμε μαζί"...
Συνήλθα και δεν ήσουν δίπλα μου.Έκλαψα πάλι,μέχρι να μουσκέψω το μαξιλάρι.Δεν πρέπει κανείς να μάθει την κατάντια μου...

Με δάκρυα στα μάτια ένιωσα σαν καρικατούρα Αλίκη Βουγιουκλάκη στο "Η αγάπη μας" όπου με μηδαμινό ταλέντο σκούζει "Θέλετε να κλάψω λοιπόν?Θα κλάψω".Είναι η πιο ηλίθια σκέψη που μπορεί να μου ερχόταν στο μυαλό αλλά γέλασα με την ψυχή μου.
Τι μπορεί τελικά να έχει ο άνθρωπος στο μυαλό του...

Shivaree - "Goodnight Moon"

Της παρασκευής το γάλα...

Ξημερώματα...
Μια υποβόσκουσα επιθυμία κατάκτησης.Το εσωτερικό υπερεγώ διακινείται αδιαμαρτύρητα.
Ανάγκη της επαναλαμβανόμενης τεχνοτροπίας μου.Η φοβία της αρχικής αξίας.

Πίνω το τσάι μου.Σχηματισμένη κρούστα στο φλυτζάνι βασανισμένων χρόνων.
Σπυρί της διαφθοράς."Γιατί το έκανες αυτό"?

Ένα χέρι με αγγίζει.Δέος της βιοποικιλότητας.Ανασκαφές πέμπτου βαθμού,συναδουν του μουσικού προσανατολισμού.

Όχι χάος.Χαώδες...Χαώνομαι...Το χάσμα της ατέρμονης βίδας που αναζητά σκοπό...

"Τον βρήκε"!!!!!

Ακούστηκε μια εκφραστική και ταυτόχρονα βουκολική χροιά.Άγνωστη η προέλευσή της.Αφουγκράστηκε αλησμόνητα...

Έφυγε.
Αλλά πριν φύγει ξεστόμισε τις τρεις αυτές λέξεις που διακαώς επιθυμούσε να ακούσει σε όλη την μιασμένη ζωή του : "Πάμε για μπιλιάρδο"?


Υ.Γ. ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΒΕΡΜΠΑΛΙΣΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Υ.Γ.2 Παραθέτω και την σονάτα του Σούμπερτ σε λα ελάσσονα για να ταιριάζει με το παραπάνω "καλλιτεχνικό αριστούργημα"(Πέρα απο την πλάκα είναι απο τα πιο υπέροχα έργα,αν έχετε χρόνο ακούστε το)

Φευγαλέα....

Ξύπνησε με κλειστά τα μάτια και σαν υπνοβάτης πήγε να φτιάξει καφε."Κρύα μέρα" σκέφτηκε...όταν ξαφνικά την ένιωσε και στο δέρμα του.
Μηχανικά άνοιξε το θερμοσίφωνο για να ζεσταθεί νερό.Έφτασε 8 και ακόμα καίει φως της λάμπας.Πάντα του άρεσε ο χειμώνας που δημιουργεί συνθήκες νύχτας.

Γεννήθηκε σε λάθος χώρα.Θα έπρεπε να είχε γεννηθεί σε βόρειες χώρες που η μέρα κρατάει λίγο.Το απεχθάνεται το φως.

"ΦρρρΦΡρρρΦρρρ"...ακούγεται ο ήχος απο την καφετιέρα.Το μάτι άρχισε να ανοίγει.Σκεφτόταν την χτεσινή νύχτα που την πέρασε σε κάποιο άλλο κρεβάτι.

"Ε και"?
"Εεε τίποτα"!

Καθώς πίνει τον καφέ του,μπαίνει στην playlist ένα κομμάτι που δεν το περίμενε.Του θύμισε εκείνον.Σφίχτηκε το στομάχι του.Μετά απο καιρό βγήκαν συναισθήματα που καταπίεζε.
Επιθυμία...
τρυφερότητα..
πόνος...
Με το ζόρι συγκρατεί το δάκρυ.Τι όμορφος και ταυτόχρονα άσχημος τρόπος να ξεκινάει η μέρα σου.Τι αντιφατικές καταστάσεις!Χαρά και στεναχώρια...θαυμασμός και αποτροπιασμός...γαλήνη και θυμός...

Θέλει να τον ξαναδεί.Για μια ακόμα φορά.Να τον αγγίξει,και να του πει πόσο όμορφος είναι...

Ετοιμάζεται να δει τις φωτογραφίες του.Χτυπάει το mouse στον τοίχο και κλείνει τον υπολογιστή....
..............



Seether - Broken

Μιά σκέψη πέρασε απο το μυαλό μου. Μπλογκο-σενάριο, οπου θα γυριστεί ερασιτεχνική ταινία, θα περιλαμβάνει τα καθημερινά θέματα των μπλογκερ, πως φυσιολογικά πάνε στην δουλειά τους,στην σχολή τους,στο μάθημά τους, και ένα κομμάτι της ψυχής τους το καταθέτουν στα μπλογκ. Πως επικοινωνεί ο ένας με τον άλλον, πως ερωτεύονται , ενθουσιάζονται, πως παίζουν μεταξύ τους. Απλά θέλω γνώμες,εμπειρίες και ιδέες :)

υγ. Η αμυγδαλίτιδα έχει κάνει αρμένικη βίζιτα!!!!
υγ2 και ένα τραγούδι που μου αρέσει

Θα ρθω τη νύχτα που γλυκοκοιμάσαι...

και θ' ανεβώ σιγανά σιγανά
όλα τα σκαλιά....

Και εκείνη την ώρα ξύπνησα απο αυτό το κακό όνειρο.Πέντε μέρες άρρωστος με πυρετό,το ίδιο όνειρο βλέπω.

Ας το παρω απο την αρχή...Είμαι ο πρωταγωνιστής στο κουρδιστό πορτοκάλι.Ε!Στο σημείο που τον βασανίζουν και του δείχνουν βάναυσες εικόνες,αντί για αυτές τις εικόνες εμένα μου δείχνουν Αλίκη Βουγιουκλάκη...Και ξερνάω.Συνεχίζουν με βιντεο ταινίες του 80.Θέλω να πάρω την καραμπίνα και να τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα...
Ξέρω ξέρω κακό όνειρο.

Αυτά με το κακό το όνειρο λοιπόν.Να σας διηγηθώ την εμπειρία μου με την αρρώστια μου αυτές τις μέρες(άλλωστε οι ταινίες με αρρώστους πάντα πουλάνε).Ξεκίνησε την Κυριακή με εντελώς διαφορετικά συμπτώματα.Πρώτη μέρα μόνο πυρετός.Δεύτερη μέρα μόνο πονόλαιμος.Μισό 3ης μέρας εντελώς καλά κανένα σύμπτωμα.Επόμενο μισό 3ης μέρας πυρετός και πονόλαιμος.Ε την τέταρτη μέρα είχα τέτοιο πονόλαιμο που δεν μπορεσα να φάω τίποτα.Πάω λοιπόν στο νοσοκομείο σαν καλό παιδί.Χρόνος αναμονής δυομισι ώρες.Βλέποντας γαστρεντερίτιδες μπροστά μου,καρδιακά επεισοδια,υπέρταση,βογγητά,κλάματα εχω την εντύπωση οτι η δικιά μου αρρώστια δεν έκλανε τίποτα...
Εκείνη την ώρα φαντάστηκα όλους τους ασθενείς να σηκωνόμαστε όπως στο "κλάμα βγήκε απ'τον παράδεισο" και να τραγουδάμε "Εμπρός το κεφάλι ψηλά,να γίνουμε όλοι καλά!!Μια πάπιααα μα πιαα πάπιαα,δεν ξαναπαίρνω χάπια!!"

Επίσης το άλλο που παρατήρησα είναι οτι στο νοσοκομείο μπορείς να συναντήσεις τον έρωτα της ζωής σου...Το πρόβλημα είναι να σε συναντήσει και αυτός.Μόλις σε δει με μυξομάντιλα,φόρμες και πρόχειρα ρούχα,με μάτια που δακρύζουν,με πρησμένο λαιμό μόνο ερωτικά δεν θα σκεφτεί για σένα.Οπότε καλοί οι έρωτες αλλά μην φορέσετε και τα καλύτερα σας ρούχα για να κάνετε καλή εντύπωση.Μάλλον την ίδια εντύπωση θα κάνετε συν του οτι όταν επιστρέψετε στο σπίτι θα μυρίζουν φορμόλη και οινόπνευμα.

Είμαι σε αυστηρή δίαιτα.Μπροστά μου υψώνονται προιόντα Goody's να με παρακαλάνε να τα φάω,και τελικά καταλήγω σε τσάι του βουνού και γάλα χλιαρό.Στο τσακίρ κέφι καμιά κοτόσουπα,η κανένα νερόβραστο λαχανικό.Ζω ένα δράμα.

Και άντε στα διάλα το φαί...Κομμένος και ο καφές?Κομμένο και το τσιγάρο?Είμαι ένα άτομο χωρίς ζωή.Αναπνέω πια οξυγόνο αντί για φυσική νικοτίνη και λαχταριστή πίσσα,τρώω σούπες αντί για λαχταριστές λιχουδιές και τοστ με διπλό κασσέρι...

Θέμα επόμενης εβδομάδας για την πολιτική.Γιατί καλές οι σούπες αλλά δεν πουλάνε τόσο όσο τα σκάνδαλα ;)

Πάρτε και ένα βίντεο μέσα στο κλίμα