Πιασαρικος τίτλος! Πάτα εδώ ! Διάβασέ Το! 10.000 ευρώ σε όποιον το πατήσει πρώτος!

Αν και παραπλανητικός ο τίτλος συνήθως θα άρχιζα τις αναρτήσεις μου με ένα "άναψα ένα τσιγάρο","σιγά σιγά το τσιγάρο έσβηνε" και άλλα λοιπά κλισέ.Δυστυχώς πια δεν μπορώ να αρχίσω έτσι,βλέπεις το έκοψα.Ναι γέλα γέλα,εγώ όμως αυτό το σκατόπραμα δεν το ξαναβάζω στο στόμα μου.


Το πρόβλημα είναι όμως πως να ξεκινήσω μια ανάρτηση,καθώς το τσιγάρο σαν αντικείμενο μου έδινε αρκετή έμπνευση.
Πόσες φορές έκλαιγες κάνοντας τσιγάρο?Πόσες φορές άκουγες Τάνια έκανες τσιγάρο και σου σκιζόταν η καρδιά?Πόσες καθημερινές πράξεις σου συνδέονταν με τσιγάρο?Και πετάς όλη σου την ευχάριστη καθημερινότητα για την υγεία?Επειδή πια ανεβαίνεις ανηφόρες χωρίς να λαχανιάσεις?Θα αφήσεις όλα αυτά πίσω σου?

Τις πρώτες ώρες μπαίνεις λίγο στο facebook και δεν καταλαβαίνεις την έλλειψη του.Μετά απο αρκετες ώρες-αναλογα και ποσο καπνίζεις- αρχίζεις και χαρμανιάζεις.
Μου λέγαν "Πάρε κομπολόι", λες και θα έκανε τίποτα.Υπάρχουν και πιο έξυπνα παιχνίδια να απασχολήσεις τα χέρια σου,δεν χρειάζεται να ξοδεύεσαι για κομπολόι.Μετά ξυπνάς την πρώτη μέρα ακαπνίας,φτιάχνεις καφέ και ψάχνεις όλο το σπίτι για τσιγάρα ξεχνώντας οτι την προηγουμενη μερα αφού κάπνισες το τελευταίο και είσουν σε ασφαλή κατάσταση τα έσκισες όλα σαν κύριος και υπεράνω "Εγώ δεν θα ξανακαπνίσω.Σιγά".Και απο την "υπεράνω" κατάσταση πέφτεις με τα μούτρα στο έσχατο τελευταίο επίπεδο να ψάχνεις τα σκουπίδια για τσιγάρα και να περνάνε οι παππούδες και να μουρμουρίζουν κάτι για τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης.

Αν δε,συναντήσεις εκείνη την μέρα άνθρωπο που έχει επίσης τα νεύρα του η ενέργεια που εκλύεται απο αυτές τις συγκρούσεις θα μπορούσε να φωτίζει όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες για αρκετό καιρό... (Αν το διαβάζει αυτό ο άλλος άνθρωπος της συγκρουσης,μάλλον θα γελάει)

Την δεύτερη μέρα έκανα σαν πρεζόνι,προσποιουμουν οτι κρύωνα και οτι εχω σπασμούς μπας και περάσει η ώρα με τις μαλακίες που έκανα.Δεν περνούσε όμως η άτιμη.Ακόμα και σε αντικαπνιστικούς χώρους με έπιανε η επιθυμία να κάνω τσιγάρο.Φανταζόμουν την νικοτίνη σαν ένα μαλλιαρό μαύρο τέρας που παρασιτεί μέσα στο σώμα σου και θέλει να βγεί έξω ξεσκίζοντας σου την σάρκα.Αυτή είναι η εκδοχή επιστημονικής φαντασίας.Η υπερφυσική εκδοχή εκφράζεται με αγιασμό,εξορκισμό και τον Πατερ Ντεμιαν!

Την τρίτη μέρα ψυχαναγκαζόμουν στο google πληκτρολογόντας αναζήτηση σε εικόνες την λέξη "Κατεστραμμένος και τελειωμένος πνεύμονας καπνιστή".Δυστυχώς έβγαιναν μόνο φωτογραφίες απο σχολικά βιβλία και ετσι η αρρωστημένη περιέργεια μου δεν ικανοποιηθηκε.

Έτσι αποφάσισα να το ρίξω στο φαί.Και έτρωγα ετρωγα ετρωγα.Πάντα κάτι μασουλούσα.Βρε τυρόπιτα,βρε μπριζόλα,βρε νουτέλα,βρε μπανάνα,και πολλά πολλά άλλα.Ακόρεστη η πεινα.Έτρωγα όσο τρώει αυτός :

Φυσικά συνεχίζω να τρώω έτσι λέγοντας ψέμματα στον ίδιο μου τον εαυτό οτι είναι η τελευταία μέρα.Τουλάχιστον είχα δυναμική στήριξη στο κόψιμο του τσιγάρου,ειδικότερα απο έναν πολύ κοντινό μου άνθρωπο :)
Και δεν πειράζει μωρέ.

Ας παχύνω..

Έχω την λύση :

Όλοι είδαν αποτελεσμα!!!