Σονάτα σε μια δική σου μείζονα

Allegro
(έκθεση-ανάπτυξη-επανέκθεση)

Είμαι το δεξί χέρι...γλιστράω στα πλήκτρα με άνεση και χάρη που θυμίζει Μοτσαρτ εκθέτοντας το θέμα μου,την μελωδία μου.Ξεκινάω λίγο αργά στην αρχή και συνεχίζω πιο γρήγορα μόλις κάνεις και εσύ την είσοδο σου...το αριστερό χέρι.Υποστηρίζεις την μελωδία και της δίνεις υπόσταση.Συνήθως αντιστρέφονται οι ρόλοι και το αριστερό παίζει την μελωδία,με το δεξί να υποστηρίζει αλλά όχι στον ίδιο βαθμό.Επιλέγεις να μην φαίνεσαι τόσο πολύ όσο το δεξί.Συμπληρώνεις συνέχεια στα σημεία που το δεξί είναι αδυνατο,που έχει παύσεις,θέτοντας την δική σου υπόσταση.

Συνεχίζουμε με την γέφυρα που μας περνάει στην ανάπτυξη του θέματος.Εκεί εναλάσσομαστε,μια το αναπτύσσω εγώ μια εσύ.Στην μέση της ανάπτυξης έχουμε ένα "ορχηστρικό" ξέσπασμα του αριστερού χεριού.Σκληρό και επιβλητικό.Έπειτα το δεξί μπαίνει δειλά και συνεχίζει το αριστερό πιο ήπιο αλλά επιβλητικά Βαγκνερικό.Μετα την μέση συνεχίζουμε την ανάπτυξη,όμως σε ελάσσονα τρόπο.Στο σημείο εκείνο έχουμε διαφωνίες.Εσύ κινείσαι σε ρυθμό και μελωδία Μπετόβεν και εγώ σε Σουμπερτ.Εσύ μελωδικός,επιβλητικός και υπέροχος,εγώ μελωδικός,συναισθηματικός προσπαθω να εξισωθώ με την επιβλητική σου παρουσία.Δεν τα καταφέρνω.Σβήνω σταδιακά σε ελάσσονα.Μετά απο λίγο και εσύ.Και εσύ σε ελάσσονα...

Μετά απο κάποιες παύσεις,γίνεται επανέκθεση του θέματος σε διαφορετική τονικότητα.Ξαναγυρίσαμε σε μείζονα.Αυτή τη φορά όμως το αριστερό ξεκινάει να εκθέτει το θέμα,και κάνει την είσοδο του το δεξί,που τώρα είναι συνοδευτικό.Αφού το αριστερό χέρι κλείσει την αρχική επανέκθεση,το δεξι χέρι παρουσιάζει το θέμα αυξάνοντας ταχύτητα αλλά και χάρη.Μέσα σε αυτό παρεμβάλουν παραλλαγές απο Βαλς Σοπέν και μοιάζουμε σαν να χορεύουμε μαζί,οι διαφωνίες που είχαμε στην ανάπτυξη μετατρέπονται σε συμφωνίες.Συνειδητοποιούμε οτι το τέλος του κομματιού είναι κοντά και μειώνουμε το tempo με ένα ριτενούτο,σαν να μη θέλουμε να φτάσουμε στο τέλος.


Κλείνουμε με μια λυρική καντέντσα...απόλυτη αρμονία...απόλυτη συμφωνία...που μόνο τέλος δεν σημαίνει!!