Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

Τάνια Τσανακλίδου - Μάρθα Φριντζήλα στο Θέατρο Βράχων

Μια τυχαία συγκυρία φέρνει την Τάνια Τσανακλίδου στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη», στον Βύρωνα, όπου με τον πιανίστα Τάκη Φαραζή και τον ακορντεονίστα Παναγιώτη Τσεβά, υποδέχονται την Μάρθα Φριντζήλα, σε μία παρτίδα για τέσσερις, με τους μουσικούς να συμπρωταγωνιστούν στο παιχνίδι της μελωδίας με το λόγο.

Αφορμή για να συναντηθούν επί σκηνής ήταν η απόφαση της Τάνιας Τσανακλίδου να βρεθεί ξανά μπροστά στο κοινό, με τη μουσική, άλλοτε σαν μαχαίρι κι άλλοτε σαν βάλσαμο, να γίνεται η όαση που θα περιμένει για να περιθάλψει όσους θέλουν να μείνουν όρθιοι όταν όλα γύρω τους γκρεμίζονται...

Οι δύο γυναίκες «συνομιλούν» χρησιμοποιώντας τον γνώριμο και αγαπημένο τους κώδικα του θεάτρου. Η Μάρθα Φριντζήλα, ηθοποιός, σκηνοθέτης και τραγουδίστρια, δεν θα μείνει στο δικό της ρεπερτόριο, αλλά θα αναζητήσει μαζί με την Τάνια Τσανακλίδου ήχους και τραγούδια ευγενή και πολιτικά με μια βαθύτερη έννοια.

Τι θα ακούσουν οι παρευρισκόμενοι στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη» στις 3 Σεπτεμβρίου 2009, στον Βύρωνα σε αυτό το καρέ ερμηνευτών και μουσικών;
Μία εντελώς διαφορετική μουσική παράσταση.
Απρόβλεπτη η χημεία με το κοινό κάθε φορά, ασταθείς οι διαθέσεις, αναπάντεχο το υλικό που μπορεί να γεννήσουν η στιγμή και η ελευθερία κινήσεων.

Ηχοληψία: Γιώργος Καραγιαννίδης
Επιμέλεια φωτισμού: Περικλής Μαθιέλλης

Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

Αποκάλυψη ΣΟΚ! Χρηματίστηκε συνδικαλιστής.

(Μιλάει η ατρόμητη συνεργάτης μας, που εισέδυσε στα άδυτα των τραπεζών. Σήμερα μια πρώτη γεύση, πριν από τη μεγάλη αποκάλυψη, για να δώσουμε χρόνο στις εισαγγελικές αρχές να επέμβουν και να συλλάβουν τον επίορκο συνδικαλιστή και τη σατανική χυμώδη ξαδέρφη του)

Η αποστολή μου ήταν να αποκαλύψω το σκάνδαλο , και το γεύμα μετά την παρουσίαση του βιβλίου του πρώην υπουργού Οικονομικών μπορεί να ήταν η καλύτερη ευκαιρία. Έβαλα ένα μαγνητοφωνάκι στην τσάντα , φορούσα ότι πιο τολμηρό αλλά γκλάμουρους, είχα και επιδίωξα να καθίσω στο ίδιο τραπέζι με τον ισχυρό τραπεζίτη , που λίγο πριν είχε παρέμβει στον διάλογο και απαίτησε πολύ πιο σφιχτή δημοσιονομική πολιτική. Για το μέλλον της χώρας, για τα παιδιά μας , που θα τα αφήσουμε υπερχρεωμένα.
Μετά τα πέντε πρώτα ποτήρια ακριβό κρασί, τράβηξα με τόπο την καρέκλα μου ώστε να με έχει περίπου απέναντι του , λίγο πλάγια. Έβαλα το ένα πόδι μου πάνω στο άλλο , τράβηξα προς τα κάτω το ιλιγγιώδες μίνι μου ,δήθεν για να μη φαίνονται όλα , κάθισα λίγο πιο βαθιά , ώστε να είμαι σίγουρη ότι διακρίνεται ακόμα και η αρχή του κορδονιού από το στρινγκ, και η συζήτηση μας έγινε όλο και πιο χαλαρή . Εγώ κοιτούσα τα μάτια του και αυτός κοιτούσε επίμονα το σημείο όπου ενώνονται τα πόδια μου

ΕΓΩ
(δήθεν αδιάφορα) : Πως πάνε οι τράπεζες?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ : Το καλό είναι ότι ο κόσμος δεν καταλαβαίνει πως λειτουργεί το τραπεζικό και νομισματικό σύστημα , αλλιώς μια φοβερή επανάσταση θα μας έπαιρνε και θα μας σήκωνε όλους. Το πιο πιθανό είναι ότι τώρα θα έπαιζαν μπάλα με τα κεφάλια μας στο Σύνταγμα ή τένις με τα μπαλάκια μου στην Ομόνοια!
ΕΓΩ: (Παριστάνοντας την λίγο πληγωμένη…ως οικονομολόγος και δημοσιογράφος):Τόσοι οικονομολόγοι , τόσοι οικονομικοί συντάκτες , δεν καταλαβαίνουν και δεν ενημερώνουν?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ: (σηκώνοντας τα μάτια του από το χώρισμα και κατεβάζοντας τα αμέσως) : Τι να καταλάβουν , γλυκό μου? Η οικονομία που διδάσκονται στα πανεπιστήμια δεν μιλάει ποτέ καθαρά για τα βασικά και τα στοιχειώδη του οικονομικού συστήματος. Ξεκινάει από ένα πολύπλοκο «μετά». Οπότε το πιο σημαντικό που μπορεί να κάνει ο καλύτερος από αυτούς , από τις ορδές ηλιθίων που ξεφουρνίζουν κάθε χρόνο τα πανεπιστήμια , είναι να εξηγήσει την «επιστημονικά» επόμενη μέρα γιατί έκανε λάθος την προηγούμενη.(Μοιάζει διεγερμένος , θέλει να παίξει μαζί μου το παιχνίδι με την αθώα κοπέλα που δεν ξέρει τίποτα και του σοφού κυνικού άντρα που της εξηγεί. Δεν έχω να χάσω τίποτα και μπαίνω στο παιχνίδι):
ΕΓΩ: (λίγο αθώα,λίγο ειρωνικά): Τι είναι το Ευρώ?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ: Νόμισμα
ΕΓΩ: Και τι είναι νόμισμα?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ : Μια απλή σύμβαση μεταξύ ανθρώπων που συμφωνούν να την αποδέχονται.
ΕΓΩ: και σε τι χρησιμεύει το νόμισμα?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ : Υποκατέστησε την παλιά άμεση ανταλλαγή εμπορευμάτων.
ΕΓΩ: Ποια είναι η ονομαστική αξία ενός νομίσματος?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ : Ο αριθμός που γράφει πάνω στα μεταλλικά ή στα χάρτινα νομίσματα.
ΕΓΩ: Και η πραγματική αξία ενός νομίσματος?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ : Μόνο το κόστος εκείνου που το εξέδωσε : το υλικό και τα έξοδα κατασκευής.
ΕΓΩ : Ναι , αλλά σε κάτι μεταφράζεται η αξία ενός νομίσματος. Σε κάποιο απόθεμα πρέπει να αντιστοιχεί.
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ : Που ζεις , κοριτσάκι μου? Η ιστορία ότι τα εθνικά νομίσματα πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή μετατρέψιμα σε κάτι , σε χρυσό , τελείωσε οριστικά στις 15 Αυγούστου του 1971 επί προεδρίας Νίξον … Αλλά τι σου λέω τώρα , μωρό μου? Εσύ γεννήθηκες 15 χρόνια μετά… Ακόμα κι όταν μετατρέπονται σε δολάρια , το δολάριο δεν μετατρέπεται σε τίποτα. Δεν αντιστοιχεί με τίποτα . Όσα Γιούρα μας καπνίζει εκδίδουμε.
ΕΓΩ: Ποιος τα εκδίδει και που τα δίνει?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ : Οι Κεντρικές Εθνικές Τράπεζες , υπό τον έλεγχο της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας , και τα δανείζουν στις κυβερνήσεις. Με τόκο!
ΕΓΩ : Ναι , αλλά οι Κεντρικές Εθνικές Τράπεζες στην Ευρώπη είναι κρατικές?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ : Ποιος σου το είπε? Σε ιδιώτες ανήκουν , αλλά το μετοχικό τους καθεστώς παραμένει συνήθως σκοτεινό. Πρόσφατα μετά από πιέσεις , η Κεντρική Τράπεζα Ιταλίας δημοσίευσε το ιδιοκτησιακό της καθεστώς στην ιστοσελίδα της (www.bancaditalia.it). Κατά το 95% ιδιώτες , ενώ αφήνουν κι ένα 5% άγνωστο! Και οι κεντρικές εθνικές τράπεζες , συναποτελούν, σε ανάλογα με τις χώρες-μέλη ποσοστά, την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα.
ΕΓΩ: Οπότε?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ : Οπότε στ’αρχίδια τους – συγνώμη, μωρό μου! – οι πολίτες , οι δήθεν θεσμοί , η δήθεν εκτελεστική εξουσία. Στ’αρχίδια τους κυριολεκτικά. Αυτοί να κερδίσουν , αυτοί να αποφασίζουν , αυτοί να κυριαρχούν . Το υποτιθέμενο Δημόσιο Χρέος, χρέος προς τράπεζες ουσιαστικά , είναι μια πίπα. Αλλά η μεγαλύτερη πίπα ( γινόταν όλο και πιο αθυρόστομος , το μάτι του θόλωνε και ένας λεκές άρχισε να διαφαίνεται ψηλά στο παντελόνι του) είναι ότι δεν μπορούν να κάνουν κοινωνικές παροχές από έλλειψη χρημάτων. Είναι σαν να λένε ότι ένας μηχανικός δεν μπορεί να κάνει δρόμους από έλλειψη χιλιομέτρων!
ΕΓΩ: Για σταθείτε! Πόσο κοστίζει ένα νόμισμα?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ : Το μεταλλικό νόμισμα κοστίζει περίπου 15 εκατοστά του Ευρώ (μέταλλο και έξοδα επεξεργασίας) και το κάθε χαρτονόμισμα κοστίζει περίπου 3 εκατοστά του Ευρώ. Η αξία του είναι 0,03 Ευρώ και οι τράπεζες το δανείζουν στο κράτος στην ονομαστική του αξία: 100 Ευρώ, ας πούμε . Και με τόκο , που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα καθορίζει όπως της γουστάρει. Στις τράπεζες κοστίζει 0,03 Ευρώ , βάζουν ονομαστική αξία 100 Ευρώ και το δίνουν στο κράτος περίπου 102,5 Ευρώ . Η ονομαστική αξία μείον το κόστος κατασκευής είναι χοντρικά κέρδος τους!
ΕΓΩ : Σοβαρά?!!
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ: Σοβαρότατα! Η σημερινή δημιουργία του χρήματος ex nihilo (έριξε ένα λατινικό να με εντυπωσιάσει), από το μηδέν δηλαδή, είναι ολόιδια με τη δημιουργία χρήματος από τους παραχαράκτες. Οι στόχοι και τα αποτελέσματα είναι τα ίδια. Η μόνη διαφορά είναι τους ανταγωνιστές μας παραχαράκτες τους κυνηγάνε , ενώ εμείς κρατάμε στα χέρια μας όλη την οικονομική πολιτική. Κι εγώ ελπίζω να κρατήσω στα χέρια μου εσάς , μετά τη δεξίωση. (το μάτι του γυάλιζε από το αλκοόλ κι από αρρωστημένο πόθο)
ΕΓΩ:…
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ: Η ουσία είναι αυτή . Μην μπερδεύεσαι με τις λεπτές ισορροπίες, τις συγκρούσεις, τα εκατομμύρια υπολογισμούς που ακολουθούν την ουσία . Αυτοί που κερδίζουν ξέρουν τελικά να τα βρίσκουν . Ένα ολόκληρο δίχτυ , πλεγμένο με γελοίες θεωρίες υπεροχής , χειρότερες από τις ναζιστικές, και με δεσμούς αίματος , πραγματικού αίματος , κρατάει τον πλανήτη υποτελή. Το θέμα είναι να μην αποκαλυφθεί η ουσία . Όσο τα μπερδεύουν οι οικονομολόγοι και οι οικονομικοί συντάκτες , τόσο το καλύτερο . Για εμάς . Αλλά και για εσάς , που θα έχετε να λέτε χρόνια ότι κοιμηθήκατε με έναν γέρο τραπεζίτη . Ενώ , αν κοιμόσασταν με ένα παίδαρο παραχαράκτη , θα κρατούσατε τη γλυκιά ανάμνηση για τον εαυτό σας , Την ίδια δουλειά κάνουμε, αλλά εγώ είμαι γκλάμουρους . Δεν είμαι μωρό μου?
ΕΓΩ : Είστε.

Άπλωσε το χέρι προς το μέρος μου. Φοβήθηκα ότι πήγαινε να ανοίξει την τσάντα μου , γιατί κατάλαβε ότι είχα μαγνητοφωνάκι . Μπήκα ναζιάρικα ανάμεσα σε αυτόν και την τσάντα μου και τελικά μου έπιασε το στήθος. Έκανα ότι μου άρεσε και τον ακολούθησα όλο το βράδυ . Ήταν καλή πηγή . Μπορεί σήμερα να μου είπε αδιάφορα πράγματα και να μην μου αποκάλυψε κάποιο σοβαρό σκάνδαλο , αλλά εγώ σκόπευα να τον ρωτήσω για τον συνδικαλιστή που δανειοδοτήθηκε παράνομα , μέσω της κυβερνητικής ξαδέρφης του , που διέφθειρε με τα θέλγητρα της τον υποδιευθυντή του υποκαταστήματος Άνω Λιοσίων ,στέλεχος της αντιπολίτευσης. Αυτό είναι σκάνδαλο . Ποιος χεστηκε για το πώς λειτουργούν οι Κεντρικές Τράπεζες?

Αναδημοσίευση απο Βαβέλ , τεύχος 234

Καλο μήνα!

Kαι καλό φθινόπωρο!
Και όσοι ετοιμάζεστε να παρετε άδεια...

Απολαμβάνοντας τον Altan
























Σάββατο 29 Αυγούστου 2009

Πιασαρικος τίτλος! Πάτα εδώ ! Διάβασέ Το! 10.000 ευρώ σε όποιον το πατήσει πρώτος!

Αν και παραπλανητικός ο τίτλος συνήθως θα άρχιζα τις αναρτήσεις μου με ένα "άναψα ένα τσιγάρο","σιγά σιγά το τσιγάρο έσβηνε" και άλλα λοιπά κλισέ.Δυστυχώς πια δεν μπορώ να αρχίσω έτσι,βλέπεις το έκοψα.Ναι γέλα γέλα,εγώ όμως αυτό το σκατόπραμα δεν το ξαναβάζω στο στόμα μου.


Το πρόβλημα είναι όμως πως να ξεκινήσω μια ανάρτηση,καθώς το τσιγάρο σαν αντικείμενο μου έδινε αρκετή έμπνευση.
Πόσες φορές έκλαιγες κάνοντας τσιγάρο?Πόσες φορές άκουγες Τάνια έκανες τσιγάρο και σου σκιζόταν η καρδιά?Πόσες καθημερινές πράξεις σου συνδέονταν με τσιγάρο?Και πετάς όλη σου την ευχάριστη καθημερινότητα για την υγεία?Επειδή πια ανεβαίνεις ανηφόρες χωρίς να λαχανιάσεις?Θα αφήσεις όλα αυτά πίσω σου?

Τις πρώτες ώρες μπαίνεις λίγο στο facebook και δεν καταλαβαίνεις την έλλειψη του.Μετά απο αρκετες ώρες-αναλογα και ποσο καπνίζεις- αρχίζεις και χαρμανιάζεις.
Μου λέγαν "Πάρε κομπολόι", λες και θα έκανε τίποτα.Υπάρχουν και πιο έξυπνα παιχνίδια να απασχολήσεις τα χέρια σου,δεν χρειάζεται να ξοδεύεσαι για κομπολόι.Μετά ξυπνάς την πρώτη μέρα ακαπνίας,φτιάχνεις καφέ και ψάχνεις όλο το σπίτι για τσιγάρα ξεχνώντας οτι την προηγουμενη μερα αφού κάπνισες το τελευταίο και είσουν σε ασφαλή κατάσταση τα έσκισες όλα σαν κύριος και υπεράνω "Εγώ δεν θα ξανακαπνίσω.Σιγά".Και απο την "υπεράνω" κατάσταση πέφτεις με τα μούτρα στο έσχατο τελευταίο επίπεδο να ψάχνεις τα σκουπίδια για τσιγάρα και να περνάνε οι παππούδες και να μουρμουρίζουν κάτι για τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης.

Αν δε,συναντήσεις εκείνη την μέρα άνθρωπο που έχει επίσης τα νεύρα του η ενέργεια που εκλύεται απο αυτές τις συγκρούσεις θα μπορούσε να φωτίζει όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες για αρκετό καιρό... (Αν το διαβάζει αυτό ο άλλος άνθρωπος της συγκρουσης,μάλλον θα γελάει)

Την δεύτερη μέρα έκανα σαν πρεζόνι,προσποιουμουν οτι κρύωνα και οτι εχω σπασμούς μπας και περάσει η ώρα με τις μαλακίες που έκανα.Δεν περνούσε όμως η άτιμη.Ακόμα και σε αντικαπνιστικούς χώρους με έπιανε η επιθυμία να κάνω τσιγάρο.Φανταζόμουν την νικοτίνη σαν ένα μαλλιαρό μαύρο τέρας που παρασιτεί μέσα στο σώμα σου και θέλει να βγεί έξω ξεσκίζοντας σου την σάρκα.Αυτή είναι η εκδοχή επιστημονικής φαντασίας.Η υπερφυσική εκδοχή εκφράζεται με αγιασμό,εξορκισμό και τον Πατερ Ντεμιαν!

Την τρίτη μέρα ψυχαναγκαζόμουν στο google πληκτρολογόντας αναζήτηση σε εικόνες την λέξη "Κατεστραμμένος και τελειωμένος πνεύμονας καπνιστή".Δυστυχώς έβγαιναν μόνο φωτογραφίες απο σχολικά βιβλία και ετσι η αρρωστημένη περιέργεια μου δεν ικανοποιηθηκε.

Έτσι αποφάσισα να το ρίξω στο φαί.Και έτρωγα ετρωγα ετρωγα.Πάντα κάτι μασουλούσα.Βρε τυρόπιτα,βρε μπριζόλα,βρε νουτέλα,βρε μπανάνα,και πολλά πολλά άλλα.Ακόρεστη η πεινα.Έτρωγα όσο τρώει αυτός :

Φυσικά συνεχίζω να τρώω έτσι λέγοντας ψέμματα στον ίδιο μου τον εαυτό οτι είναι η τελευταία μέρα.Τουλάχιστον είχα δυναμική στήριξη στο κόψιμο του τσιγάρου,ειδικότερα απο έναν πολύ κοντινό μου άνθρωπο :)
Και δεν πειράζει μωρέ.

Ας παχύνω..

Έχω την λύση :

Όλοι είδαν αποτελεσμα!!!

Σάββατο 6 Ιουνίου 2009

Πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός...

Μια χρονιά αρκετά έντονη.
Κάποιες ασθένειες που μόλις άρχισα να ξεπερνάω
Η αμφισβήτηση.
Η αποδοχή του εαυτού μου.
Το πρώτο μου φιλί που ήταν τόσο μαγικό.
Η πρώτη μου φορά που έκανα σεξ με άλλον άντρα.
Η πρώτη φορά που ερωτεύτηκα.
Οι πρώτες μου απόλυτα ευτυχισμένες στιγμές.
Η πρώτη μου ερωτική απογοητευση.
Τα πρώτα μου μεθύσια απο αυτήν.
Καινούργιες φιλίες.
Κάποιες αληθινές.
Κάποιες γεμάτες υποκρισία.
Πληγωθηκα αρκετές φορές
και αρκετές φορές μαλλον πλήγωσα.
Συναναστροφές με τρελούς δικηγόρους (πισογλέντη ξέρεις εσύ :P)
Μπαίνοντας στο τριπάκι του gay life style,
και ανακαλύπτοντας οτι δεν με εκφράζει.

Το μόνο που έχει σημασία..
Είναι οι άνθρωποι.
Και ευτυχώς γνώρισα αρκετούς καλούς ανθρώπους. :)
Αυτό θα έχω να θυμάμαι απο την Θεσσαλονίκη λοιπόν.
Εκτός απο τα νυχτοπερπατήματα στην Ζεύξιδος,
το αραλίκι στην παραλία με κιθάρες,και κάποια ξέφρενα μεθύσια.

Δεν θα πω αντίο σε άτομα που με ξέρουν προσωπικά
γιατί ο κόσμος είναι πολύ μικρός...

Σάββατο 18 Απριλίου 2009

Ποτέ...

Ποτέ δεν πίστευα οτι ένα τραγούδι θα με συγκινήσει.
Ποτέ δεν περίμενα πως θα μου τύχουν τόσο μεγάλες δυσκολίες
Να που όμως τυχαίνουν
Και να που όμως τις ξεπερνάω.

Ποτέ δεν πίστευα ως τώρα οτι θα μπορούσε κάποιος να με μισεί.
Ποτέ δεν περίμενα οτι θα μπορούσε να βγάλει κακία απο τις δικές του ανασφάλειες.
Να που όμως το έκαναν
Δυστυχώς...δικό τους πρόβλημα.

Ποτέ δεν πίστευα στην δύναμη του έρωτα.
Ποτέ δεν περίμενα πως ένα μύνημα στο κινητό θα μου φτιάξει την διάθεση
Να που όμως το έκανε
Και να που όμως οτι θα το ξανακάνει...

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

Κάποιες χειρόγραφες σκέψεις,μέσα σε μια καφετέρια.

Αναζητούσε απεγνωσμένα μια αγκαλιά.
Την έβρισκε
Μετά απο λίγο την βαριόταν.

Ήθελε να κάνει σεξ σαν τρελός.
Έβρισκε γρήγορα.
Μετά απο λίγο τον κούραζε.

Έψαχνε να κάνει κάτι πιο σοβαρό.
Με πολύ κόπο κάτι έβρισκε.
Μετά απο λίγο τον έπνιγε.

Περίμενε να φτάσει ως τον πάτο
για να αποφασίσει να ανέβει ξανά
ως την επιφάνεια πάνω.

Θα του φτάσει το οξυγόνο μέχρι τότε?

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

Άντε πολύ γράψαμε....

Και πολλά μας τα είπαν μερικοί αργόσχολοι...

Κυριακή 15 Μαρτίου 2009

Ίσως αυτα , που θέλω να πω...

Δύο απανωτά hangover.Η τηλεόραση παίζει telemarketing μια βραδινή συνήθεια πριν κοιμηθώ.Το χαρτί υγείας κοντεύει να τελειώσει απο την ίωση που με ταλαιπωρεί αυτές τις μέρες.Μάλλον πρέπει να ξεκουραστώ λιγάκι...

Δεν μπορώ να κοιμηθώ.Έχω ένα σφίξιμο στην καρδιά.Θέλω να με πάρεις αγκαλιά.Αν και είναι νωρίς.Έδειξες ενδιαφέρον και σε αμφισβήτησα.Υπομονή όμως,έτσι μου μάθανε :)
Θέλω να σου στείλω μήνυμα αλλά δεν ξέρω πως θα το παρεις.Δεν θέλω να είμαι για άλλη μια φορά το επιπόλαιο "μικρό" παιδί που νομίζουν οι περισσότεροι.

Νοιώθω πως κάτι υπάρχει μέσα μου και είμαι χαρούμενος που το έχω.Ταυτόχρονα αγχώνομαι μην μου φύγει.Κάποιες φορές σήμερα έκανα χαζές σκέψεις οτι θα κρατήσει.Αμέσως μετά όμως προσγειώθηκα για το δικό μου καλό.Είναι πολύ νωρίς για ελπίδες.Συγκρατημένη αισιοδοξία ίσως.

Περιμένω την στιγμή που τα χείλη σου θα είναι πάλι στον λαιμό μου,που θα αφεθώ ξανά στο φιλί σου.
Ελπίζω να ξαναέρθει η στιγμή αυτή...

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

Bitter End

Πρέπει να βιαστώ να τελειώσω με το καθάρισμα.Περιμένω παρέα.Στουμπώνω την σακούλα σκουπιδιών που έχει γεμίσει με τις φωτογραφίες σου,τα σιντί σου,τις αναμνήσεις σου...

Στο τηλέφωνο η φωνή του ακουγόταν απαλή,αρρενωπή.Έχει κάτι δουλειές στην Θεσσαλονίκη και προσφέρθηκα να τον φιλοξενήσω.Μπορεί να ρίξουμε και ωραία πηδήματα!

Χτυπάει το θυροτηλέφωνο.Πριν λίγο καιρό θα περιέγραφα κατι τέτοιο με βερμπαλισμό και παπαρολογία.Αλλά εχει συνηθίσει πια το αυτί μου και το μυαλό μου σε κάτι τέτοιο.Ήταν αυτός.
Του σέρβιρα ένα ποτήρι κρασί όπως συνηθίζω.Έβαλα ένα και σε μένα.Μετά απο λίγη ώρα του την έπεσα,όπως συνηθίζω.Ευτυχώς δεν ήθελε πολύ για να ξεμπλοκαριστεί.Τώρα θα μου πεις και εγώ μπλοκάρω κάποιες φορές αλλά φροντίζω να μην το δείχνω.

Πήγαμε στο κρεβάτι.Βγάλαμε τα ρούχα μας και ύστερα μου έσκισε το εσώρουχο που μου χάρισες.Μου έδεσε με αυτό τα χέρια.Πηδηχτήκαμε.Αυτός νόμιζε οτι κάναμε έρωτα...δεν του χάλασα το παραμύθι.

Το πρωί που σηκωθήκαμε του έφτιαξα καφέ.Αυτόν που έφτιαχνα και σε σένα.Ναι έμεινε stock απο τότε.Άντε καλέ που μπαγιάτεψε.Το είχα στο ψυγείο.Άλλωστε μόνο οι εραστές μου πίνουν απο αυτό για μένα φτιάχνω φρέσκο.
Θέλει να συζητήσουμε για μας.Το "μας" δεν υπάρχει.Το ήξερα και πριν χαζός δεν είμαι.

Όταν έφυγε μου έστειλε μήνυμα.Θα μπορούσε να είναι ο ιδανικός αν δεν ήταν χαζός.Χαζός που με εμπιστεύτηκε.

Άρχισα να συμμαζεύω και πάλι το σπίτι μόλις έφυγε.Μπήκα στο msn.Ο φοιτητής ήταν online."Έλα σόρυ που δεν μιλήσαμε το διήμερο.Είχα επισκέψεις"
"Δεν πειράζει"μου είπε.
"Θες να ρθεις απο δώ για κανένα ποτό?"
"Σε μισή ωρίτσα είμαι εκεί"

Όπως το είπε.Σε μισή ώρα ήταν εδώ.Του σέρβιρα ένα ποτήρι κρασί,όπως συνηθίζω...




Υ.γ. Το τραγούδι αφιερωμένο...ξέρεις εσύ.

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009

Και όμως...

Είμαι άρρωστος σήμερα
Εσύ το αγνοείς.

Σε σκέφτομαι...
Εσύ όχι...

Ακούω την μουσική που μου αφιέρωνες...
Ακούς την μουσική που μου αφιέρωνες...

Συγκινούμαι...
Αλλάζεις κομμάτι γιατί το βαρέθηκες...

Κάθε μέρα προσπαθώ να αντισταθώ στο να επικοινωνήσω μαζί σου.
Μάλλον δεν σου περνάει καν απο το μυαλό αυτή η σκέψη.

Όταν πέφτω στο κρεβάτι σε χρειάζομαι δίπλα μου
Όταν πέφτεις στο κρεβάτι κλείνεις το φως.

Όταν σκέφτομαι τις ημέρες που περάσαμε μαζί νοιώθω πως είναι οι πιο ευτυχισμένες της ζωης μου
Εσύ σκέφτεσαι τις ημέρες που περάσαμε μαζί?

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009

Προβληματισμοί...

Κυριακή...
Δευτέρα...
Τρίτη.
Και ακόμα κενός
χωρίς όρεξη...
μόνο τσιγάρα
και λίγος καφές...

Ακούγοντας μουσική
πέφτεις...
και λένε οτι ξανασηκώνεσαι,
αλλά συνεχίζεις να πέφτεις.

Άκουσα σε συζητήσεις
οτι η ηλικία μου δεν είναι για ένα σοβαρό δεσιμο
οτι είναι ανώριμη ηλικία.
Και όμως έχω δει 29αρηδες να το παίζουν μπαμπάδες
30αρηδες που δεν ξέρουν τι θέλουν
που σου πουλάνε παραμύθι και λεφτά για να εξαργυρώσουν τα κόμπλεξ τους

Και έχω δει 20αρηδες
που είναι δοτικοί ακόμα και να μην σε ξέρουν
που καταλαβαίνεις τι μπορούν να σου προσφέρουν
που είναι ευχάριστοι
και ειλικρινείς!

Ναι είμαστε η ανώριμη ηλικία
Γιατί δεν φοβόμαστε να δοθούμε!
Επειδή δεν φοβόμαστε να πούμε την αλήθεια.
Επειδή δεν φοβόμαστε να ερωτευτούμε...

Και τελικά απο την ανασφάλεια σας
τους κάνετε σαν τα μούτρα σας...
τους κάνετε "ώριμους"...



Υ.γ. εύχομαι οι αναγνώστες να μην εντοπίσουν τον εαυτό τους,και αν τον εντοπίσουν να κάνουν κάτι για αυτό...