Τηλεφωνικός μονόλογος μιας μητέρας προς την κόρη της
Έφαγες?Πρέπει να τρως καλά.Για όσο μπορείς ακόμα,
για όσο μπορούμε ακόμα...Είναι δύσκολοι αυτοί οι καιροί.
Εσύ όμως πρέπει να τρως.Να βγαίνεις έξω,να ερωτεύεσαι.
Εμείς καλά είμαστε.
Έφαγες?Συγνώμη στο ξαναρώτησα αυτό ε?
Με συγχωρείς αλλά δεν θέλω να κλείσω απο τώρα,
έχω την αναγκη να σου μιλήσω λίγο παραπάνω.
Μόνο αυτό θέλω απο σένα.
Ούτε ποτήρι νερό ούτε ξεσκάτισμα.Θα τα καταφέρω
και μόνη.Εσύ να είσαι καλά.Και να τρως...
Ερωτική Επιστολή σε έναν όμορφο νέο
Ήθελα να σου μιλήσω εδώ και αρκετούς μήνες.Δεν μπορούσα
να περιμένω την στιγμή που θα γυρίσεις.Μου λείπεις πολύ.
Ως πότε θα αγκαλιάζω το μαξιλάρι σαν υποκατάστατο αντί
να αγκαλιάζω εσένα?Ως πότε θα μαγειρεύω παραπάνω φαί γιατί ξεχνιέμαι και βάζω περισσότερο?Ως πότε θα φιλάω την θεία μου οταν την επισκέπτομαι αντί να
με φιλάνε τα δικά σου χείλη?Έλα όσο γίνεται πιο γρήγορα.
Εδώ θα είμαι και θα σε περιμένω.
Δεν θα χαθώ για κανένα λόγο εαν δεν σε δώ
Λόγια ενός πατέρα στον τάφο του γιού του
Κάτσε να ανάψω ένα τσιγάρο παιδί μου.Η μάνα σου μου το απαγορεύει στο σπίτι.
Δεν σε χαρηκα καθόλου αγόρι μου.Θεώρησα πολλά πράγματα δεδομένα
αλλά έκανα το λάθος να σε θεωρήσω και σένα.
Είχα 20 χρόνια έναν θησαυρό και κατάλαβα την αξία του
όταν τον έχασα.
Μάθαινα για άλλα παιδιά που σκοτονώντουσαν στα τροχαία,
και δεν πίστευα οτι αυτό είναι κοντά μου,
πίστευα οτι συμβαίνουν μόνο στους άλλους.
Έτσι συνέχιζα να δίνω χρόνο σε ανούσια πια πράγματα.
Πράγματα που δεν με γεμίζουν πλέον,γιατί αυτό που με γέμιζε
περισσότερο απο όλα είσαι εσύ.Είπα είσαι ε?ξεχνιέμαι και εγώ.
Θα ξαναέρθω.Ελπίζω έτσι να επανορθώσω για τον χαμένο χρόνο...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
13 σχόλια:
μου λοιπουν πολλα πραγματα πολυ και τα υποκαταστατα δε νμου αραουν , ασε που τωρα το ραδιο επαιζε placebo ''without you i'm nothing '' και συνεχιζει με david bowie'' major tom '', πολλες φορες οτας εχουμε κατι το θεωραουμε δεδομενο ,αλλα δεν υπαρχει δεδομενο. καλο σκ.!!!!
Κρασί και λιγότερο νερό(γιατί για να γράφεις περίεργα μάλλον τα τσουξες λιγάκι :P) αυτό ήταν ένα παλιό κείμενο που είχα γράψει όταν είμουν σε δύσκολη φάση.Άρχισα να γράφω μετά απο μια συνομιλία με την μητέρα μου. Είχε να με πάρει τηλέφωνο άνθρωπος 2 βδομάδες και αναρωτιόμουν πως αν πέθαινα δεν θα το καταλάβαινε κανείς σύντομα...Τέλος πάντων κακές σκέψεις πάντα κάνουμε το δύσκολο είναι να κάνουμε θετικές :)
τα ετσουξα ,αλλα πολυ λιγο , ηταν ομως αρκετο για να φανει .
σε αυτο το διαστημα εσυ ειχε παρεις καποιο τηλεφωνο , αλλα οπως και να χει ειναι ασχημο να χτυπαει το γαμημενο το τηλεφωνο .
χαχαχα σου προτείνω να ανατρέξεις στο μπλογκ μου με τον καφέ και να αρχίσεις να κανεις ενέσεις καφείνης.Πάντως αν εννοείς οτι αν εγώ είχα πάρει κάνεναν τηλέφωνο,όχι δεν έπαιρνα αλλά ήταν περίεργη φάση :)
Μετονομάσου σε καφές και νερό :)
Το 1ο και το 2ο κειμενο με εκαναν να διαπιστωσω κατι...στα νιατα μας παρακαλουμε τον ερωτα να μας μιλησει και στα γεραματα την οικογενεια μας.Η αναγκη για επικοινωνια ειναι παντα εκει...
elpizw i diathesi sou na exei veltiwthei. Sxedon anisixitiko to post...
Το τρίτο κείμενο με τσάκισε. Ξέρεις, όταν θεωρείς δεδομένο έναν άνθρωπο και τον χάνεις, η απώλεια είναι ανείπωτη. Γιατί σκέφτεσαι ότι πλέον δε μπορείς να κάνεις τίποτα για να φέρεις τον άλλο πίσω, να του δείξεις πόσο τον αγαπούσες. Ήταν πολύ συγκινητικό το κείμενο. Μπράβο σου, ελπίζω να διαβάσω κι άλλα τέτοια στο μέλλον. Καλή εβδομάδα
Τώρα είδα τα σχόλια επειδή βρίσκομαι στην πόλη σας καί κάνω αποτοξίνωση απο το νετ
@elementstv το πρόβλημα της επικοινωνίας αρχίζει ίσως απο την στιγμή που θεωρείς κάτι δεδομένο.Πιστεύω οτι πάντα θα έχουμε ανάγκη τον έρωτα σε οποιαδήποτε ηλικία
@Ψεύτικε Πέτρο Μην ανυσηχείς για σκύλο που γαβγίζει...δεν δαγκώνει.Σουπερ είμαι απλά δεν σου έφτιαξα παστίτσιο
@Pink Fish Δεν μου έχει τύχει τέτοια μεγάλη απώλεια και προσπαθώ να περνάω αρκετό χρόνο με τα αγαπημένα μου πρόσωπά όταν είμαι μαζί τους.Αλλά πάντα πέφτουμε στο τριπάκι το να θεωρήσουμε οτι ο άλλος θα είναι πάντα εκεί.Και μετά αρχίζουν οι καυγάδες;)
Αυτό με το παστίτσιο με πίκρανε (σνιφ) . Αλλά για πες…που βόλταρες; Που το καψες;
Next time πάρε το msn μου να το κανονίσουμε.
Εξάρχεια,Γκάζι,Θησείο βόλταρα αυτή τη φορά.
Kentrika, kentrika...xm. Nice? Hope so.
τον καφε τον εχω ελλατωσει πολυ , και δεν νιμιζω να τον αρχισω ξανα.
@ψευτικος πετρος: να τα και τα διφορούμενα :P
@κρασί και νερό: δεν ξέρεις τι χανεις,ειδικά το πρωί είναι απαραίτητος :)
Δημοσίευση σχολίου