Και όμως...

Είμαι άρρωστος σήμερα
Εσύ το αγνοείς.

Σε σκέφτομαι...
Εσύ όχι...

Ακούω την μουσική που μου αφιέρωνες...
Ακούς την μουσική που μου αφιέρωνες...

Συγκινούμαι...
Αλλάζεις κομμάτι γιατί το βαρέθηκες...

Κάθε μέρα προσπαθώ να αντισταθώ στο να επικοινωνήσω μαζί σου.
Μάλλον δεν σου περνάει καν απο το μυαλό αυτή η σκέψη.

Όταν πέφτω στο κρεβάτι σε χρειάζομαι δίπλα μου
Όταν πέφτεις στο κρεβάτι κλείνεις το φως.

Όταν σκέφτομαι τις ημέρες που περάσαμε μαζί νοιώθω πως είναι οι πιο ευτυχισμένες της ζωης μου
Εσύ σκέφτεσαι τις ημέρες που περάσαμε μαζί?

Προβληματισμοί...

Κυριακή...
Δευτέρα...
Τρίτη.
Και ακόμα κενός
χωρίς όρεξη...
μόνο τσιγάρα
και λίγος καφές...

Ακούγοντας μουσική
πέφτεις...
και λένε οτι ξανασηκώνεσαι,
αλλά συνεχίζεις να πέφτεις.

Άκουσα σε συζητήσεις
οτι η ηλικία μου δεν είναι για ένα σοβαρό δεσιμο
οτι είναι ανώριμη ηλικία.
Και όμως έχω δει 29αρηδες να το παίζουν μπαμπάδες
30αρηδες που δεν ξέρουν τι θέλουν
που σου πουλάνε παραμύθι και λεφτά για να εξαργυρώσουν τα κόμπλεξ τους

Και έχω δει 20αρηδες
που είναι δοτικοί ακόμα και να μην σε ξέρουν
που καταλαβαίνεις τι μπορούν να σου προσφέρουν
που είναι ευχάριστοι
και ειλικρινείς!

Ναι είμαστε η ανώριμη ηλικία
Γιατί δεν φοβόμαστε να δοθούμε!
Επειδή δεν φοβόμαστε να πούμε την αλήθεια.
Επειδή δεν φοβόμαστε να ερωτευτούμε...

Και τελικά απο την ανασφάλεια σας
τους κάνετε σαν τα μούτρα σας...
τους κάνετε "ώριμους"...



Υ.γ. εύχομαι οι αναγνώστες να μην εντοπίσουν τον εαυτό τους,και αν τον εντοπίσουν να κάνουν κάτι για αυτό...