Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

βραδιά...

Και εγώ μελαγχολώ..Περιμένω να ακούσω την φωνή σου και όταν το καταφέρνω θυμώνω μαζί σου.
Να πάω μια βόλτα.Παίρνω το αμάξι και σε τρία λεπτά πάλι πίσω..Που να πάω?Όλα μοιάζουν τόσο απομακρυσμένα.Τίποτα οικείο.Όυτε ένα μέρος για να ξεφύγω.

Γκρίνια γκρίνια γκρίνια.
Μια ρουτίνα.Τα ίδια και τα ίδια.
Ένα μέρος απλά για να κοιμηθώ.Να κλείσω τα μάτια μου.Αλλά και πάλι όχι για πολύ.
Το ξυπνητήρι θα με ξυπνήσει.Πως θα ήταν άραγε να το άφηνα μια μέρα και να μην ξυπνήσω?
Αναβολή απο τη ζωή.

Άυριο καινούργια μέρα.Νέα βενζίνη για να κάψω.

Καληνύχτα..

Κυριακή 23 Μαΐου 2010

Πλήττω...

Η δημιουργικότητα έχω ακούσει οτι είναι προιόν πλήξης.Εμένα πάλι η πλήξη μου προσφέρει υπέροχους ύπνους-χωρίς-λόγο-είμαι-500-ώρες-στο-κρεβάτι-και-δεν-σηκώνομαι-για-κανένα-γαμημένο-λόγο.

Για να σπάσω λιγάκι την ανία έβαλα να δω ένα thriller...ξέρεις...απο αυτά τα νεοφερμένα αμερικάνικα που περιμένεις να δεις Φρέντυ Κρούγκερ και σου βγαίνει Κριστίνα Ρίτσι στα νιάτα της....
Commercial Break : "Είσαι πολύ μαλάκας ώρες ώρες"
Και που λες βάζω το "Drag me to Hell".Η ταινία ξεκινάει με μια καρικατούρα εξορκισμού που ίσως να σε προτρέπει να δεις και την συνέχεια.Στην συνέχεια μια τύπισσα η οποία είναι μια χωριατοπούλα wannabe υποδιευθύντρια τράπεζας και χτίζει καριέρα παίρνοντας το σπίτι γριάς που ώ τι τύχη είναι και τσιγγάνα και σαμάνα και την καταράσεται.SPOILER ALERT SPOILER ALERT SPOILER ALERT SPOILER ALERT SPOILER ALERT SPOILER ALERT SPOILER ALERT SPOILER ALERT SPOILER ALERT SPOILER ALERT SPOILER ALERT SPOILER ALERT SPOILER ALERT SPOILER ALERT SPOILER ALERT SPOILER ALERT.
Αυτή είναι λοιπόν η ταινία με όλες τις λεπτομέρειες.Πάντως είναι καλή για όταν ταξιδεύεις με κτελ και αναγκαστικά κοιτώντας την οθόνη,παρακολουθείς και την ταινία.

Τώρα λοιπόν θυμήθηκα οτι τον τελευταίο καιρό που ταξιδεύω με κτελ βάζει ολο ταινίες με Εβραίους και αναρωτιέμαι αν είναι τυχαία όλη αυτή η Εβραιολαγνεία απο τα κτελ ή είναι σιωνιστικό κύμα...
Commercial Break : "ελπίζω να ικανοποιήθηκες που μου γάμησες την διάθεση...Τώρα τι να γράψω?"

Μπλόκαρα τώρα.Δεν ξέρω τι να γράψω για να γεμίσω το κενό...Να πω καμιά στρατιωτική ιστορία?Πολύ αδιάφορο.



......Επιστροφή μετά απο μισή ώρα.Το μπλοκάρισμα ίδιο.Σαν ένα ξεκαυλωμένο τσουτσούνι που δεν λέει να σηκωθεί μετά απο την ατάκα "μην στεναχωριέσαι συμβαίνει σε όλους".
Δεν γαμείς?Και αύριο μέρα είναι.Όλο και κάποια μαλακία θα έρθει...



Σάββατο 22 Μαΐου 2010

Άννα δεν είμουνα εγώ...

Τέταρτη μέρα άκαπνος πάλι.Δεύτερη απόπειρα για κόψιμο.Μου λένε "καλα τώρα στον στρατό αποφάσισες να το κόψεις?".Απαντάω με μια συγκαταβατική μαλακία απο αυτές που θέλει ο άλλος να συμφωνήσεις με την δική του άποψη για να μην σε πρήζει...

Το λοιπόν και εγώ αποφάσισα να το κόψω.Αυτή τη φορά ούτε τέρατα βγαίνανε απο τον πνεύμονα όπως την προηγούμενη φορά,ούτε ιδιαίτερα νεύρα.Και να είχα δηλαδή,τα ξεσπούσα σε άτομα που το άξιζαν,βλέπε άλλους φαντάρους,γραμματείες σε δημόσιες υπηρεσίες,ταμείο του ΟΤΕ...

Ευτυχώς έξοδος σήμερα και θα ακούσω κάτι διαφορετικό απο Γιασεμή,Τριαντάφυλλο,και λοιπά άνθη...Θα σε πάρω στο τηλέφωνο να μιλήσουμε,που το έχω τόσο ανάγκη.Θα μιλήσουμε ένα λεπτό και θα μου πεις οτι έχεις δουλίτσα.Δεν πειράζει όμως,έχουμε χρόνο μπροστά μας.Έχουμε?

Είναι ώρα για μπάνιο να φύγει όλη αυτή η βρώμα απο πάνω μου.Η αίσθηση του ζεστού νερού με χαλαρώνει.
"Έλα υπομονή,δεν περνάς τόσο άσχημα υπάρχουν και χειρότερα..Μήπως τι έμεινε?"

Οπότε το βουλώνω και περιμένω...



Κυριακή 4 Απριλίου 2010

Ίσως,κάποια πράγματα που να ντρέπομαι να πω μπροστά σου..

Έφτασε εννιά το πρωί.
Τα μάτια μου ανοίγουν χωρίς να το θέλω,έτσι έχω συνηθίσει.
Σε παρακολουθώ που κοιμάσαι και ανασαίνεις βαθιά.
Παρατηρώ τα ξανθά σου μαλλιά,το ανοιχτόχρωμο πρόσωπο σου,τα όμορφα χαρακτηριστικά σου.
Τα χείλη μου ακουμπάνε απαλά τα δικά σου.

Σε νοιώθω να ξυπνάς και να μισοανοίγεις τα όμορφα μάτια σου.
Το ξέρεις οτι μου αρέσει όταν το κάνεις αυτό.
"Δεν είναι τίποτα" σου λέω.."κοιμήσου".
Σου κάνω μια γλυκιά αγκαλιά και σε αφήνω να ξεκουραστείς.

Πηγαίνω στο σαλόνι για να μην σε ενοχλώ.
Με ξαναπαίρνει ο ύπνος χωρίς να το καταλάβω,και ξαναξυπνάω όταν εσύ με σκεπάζεις με μια κουβέρτα.
Πως ήταν δυνατόν λίγα εικοσιτετραωρα πριν να σκεφτόμουν να σε βγάλω απο την ζωή μου?
Δεν μπορώ.Δεν..Δεν θέλω..

Κοιτάω μπροστά.
Το μέλλον.
Δεν κάνω σχέδια.
Μόνο όνειρα.
Μα και πάλι φοβάμαι.
Είναι φυσιολογικό αυτό?
Το να φοβάμαι..
Φυσικά και θέλω.
Αλλά φοβάμαι..
Φίλα με.
Φίλα με μήπως το βουλώσω επιτέλους.

Χαμογελάς.Μου αρέσει που ότι βλακεία και να πω την βρίσκεις χαριτωμένη..

Σου χαμογελώ.




Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

Τάνια Τσανακλίδου - Μάρθα Φριντζήλα στο Θέατρο Βράχων

Μια τυχαία συγκυρία φέρνει την Τάνια Τσανακλίδου στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη», στον Βύρωνα, όπου με τον πιανίστα Τάκη Φαραζή και τον ακορντεονίστα Παναγιώτη Τσεβά, υποδέχονται την Μάρθα Φριντζήλα, σε μία παρτίδα για τέσσερις, με τους μουσικούς να συμπρωταγωνιστούν στο παιχνίδι της μελωδίας με το λόγο.

Αφορμή για να συναντηθούν επί σκηνής ήταν η απόφαση της Τάνιας Τσανακλίδου να βρεθεί ξανά μπροστά στο κοινό, με τη μουσική, άλλοτε σαν μαχαίρι κι άλλοτε σαν βάλσαμο, να γίνεται η όαση που θα περιμένει για να περιθάλψει όσους θέλουν να μείνουν όρθιοι όταν όλα γύρω τους γκρεμίζονται...

Οι δύο γυναίκες «συνομιλούν» χρησιμοποιώντας τον γνώριμο και αγαπημένο τους κώδικα του θεάτρου. Η Μάρθα Φριντζήλα, ηθοποιός, σκηνοθέτης και τραγουδίστρια, δεν θα μείνει στο δικό της ρεπερτόριο, αλλά θα αναζητήσει μαζί με την Τάνια Τσανακλίδου ήχους και τραγούδια ευγενή και πολιτικά με μια βαθύτερη έννοια.

Τι θα ακούσουν οι παρευρισκόμενοι στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη» στις 3 Σεπτεμβρίου 2009, στον Βύρωνα σε αυτό το καρέ ερμηνευτών και μουσικών;
Μία εντελώς διαφορετική μουσική παράσταση.
Απρόβλεπτη η χημεία με το κοινό κάθε φορά, ασταθείς οι διαθέσεις, αναπάντεχο το υλικό που μπορεί να γεννήσουν η στιγμή και η ελευθερία κινήσεων.

Ηχοληψία: Γιώργος Καραγιαννίδης
Επιμέλεια φωτισμού: Περικλής Μαθιέλλης

Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

Αποκάλυψη ΣΟΚ! Χρηματίστηκε συνδικαλιστής.

(Μιλάει η ατρόμητη συνεργάτης μας, που εισέδυσε στα άδυτα των τραπεζών. Σήμερα μια πρώτη γεύση, πριν από τη μεγάλη αποκάλυψη, για να δώσουμε χρόνο στις εισαγγελικές αρχές να επέμβουν και να συλλάβουν τον επίορκο συνδικαλιστή και τη σατανική χυμώδη ξαδέρφη του)

Η αποστολή μου ήταν να αποκαλύψω το σκάνδαλο , και το γεύμα μετά την παρουσίαση του βιβλίου του πρώην υπουργού Οικονομικών μπορεί να ήταν η καλύτερη ευκαιρία. Έβαλα ένα μαγνητοφωνάκι στην τσάντα , φορούσα ότι πιο τολμηρό αλλά γκλάμουρους, είχα και επιδίωξα να καθίσω στο ίδιο τραπέζι με τον ισχυρό τραπεζίτη , που λίγο πριν είχε παρέμβει στον διάλογο και απαίτησε πολύ πιο σφιχτή δημοσιονομική πολιτική. Για το μέλλον της χώρας, για τα παιδιά μας , που θα τα αφήσουμε υπερχρεωμένα.
Μετά τα πέντε πρώτα ποτήρια ακριβό κρασί, τράβηξα με τόπο την καρέκλα μου ώστε να με έχει περίπου απέναντι του , λίγο πλάγια. Έβαλα το ένα πόδι μου πάνω στο άλλο , τράβηξα προς τα κάτω το ιλιγγιώδες μίνι μου ,δήθεν για να μη φαίνονται όλα , κάθισα λίγο πιο βαθιά , ώστε να είμαι σίγουρη ότι διακρίνεται ακόμα και η αρχή του κορδονιού από το στρινγκ, και η συζήτηση μας έγινε όλο και πιο χαλαρή . Εγώ κοιτούσα τα μάτια του και αυτός κοιτούσε επίμονα το σημείο όπου ενώνονται τα πόδια μου

ΕΓΩ
(δήθεν αδιάφορα) : Πως πάνε οι τράπεζες?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ : Το καλό είναι ότι ο κόσμος δεν καταλαβαίνει πως λειτουργεί το τραπεζικό και νομισματικό σύστημα , αλλιώς μια φοβερή επανάσταση θα μας έπαιρνε και θα μας σήκωνε όλους. Το πιο πιθανό είναι ότι τώρα θα έπαιζαν μπάλα με τα κεφάλια μας στο Σύνταγμα ή τένις με τα μπαλάκια μου στην Ομόνοια!
ΕΓΩ: (Παριστάνοντας την λίγο πληγωμένη…ως οικονομολόγος και δημοσιογράφος):Τόσοι οικονομολόγοι , τόσοι οικονομικοί συντάκτες , δεν καταλαβαίνουν και δεν ενημερώνουν?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ: (σηκώνοντας τα μάτια του από το χώρισμα και κατεβάζοντας τα αμέσως) : Τι να καταλάβουν , γλυκό μου? Η οικονομία που διδάσκονται στα πανεπιστήμια δεν μιλάει ποτέ καθαρά για τα βασικά και τα στοιχειώδη του οικονομικού συστήματος. Ξεκινάει από ένα πολύπλοκο «μετά». Οπότε το πιο σημαντικό που μπορεί να κάνει ο καλύτερος από αυτούς , από τις ορδές ηλιθίων που ξεφουρνίζουν κάθε χρόνο τα πανεπιστήμια , είναι να εξηγήσει την «επιστημονικά» επόμενη μέρα γιατί έκανε λάθος την προηγούμενη.(Μοιάζει διεγερμένος , θέλει να παίξει μαζί μου το παιχνίδι με την αθώα κοπέλα που δεν ξέρει τίποτα και του σοφού κυνικού άντρα που της εξηγεί. Δεν έχω να χάσω τίποτα και μπαίνω στο παιχνίδι):
ΕΓΩ: (λίγο αθώα,λίγο ειρωνικά): Τι είναι το Ευρώ?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ: Νόμισμα
ΕΓΩ: Και τι είναι νόμισμα?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ : Μια απλή σύμβαση μεταξύ ανθρώπων που συμφωνούν να την αποδέχονται.
ΕΓΩ: και σε τι χρησιμεύει το νόμισμα?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ : Υποκατέστησε την παλιά άμεση ανταλλαγή εμπορευμάτων.
ΕΓΩ: Ποια είναι η ονομαστική αξία ενός νομίσματος?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ : Ο αριθμός που γράφει πάνω στα μεταλλικά ή στα χάρτινα νομίσματα.
ΕΓΩ: Και η πραγματική αξία ενός νομίσματος?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ : Μόνο το κόστος εκείνου που το εξέδωσε : το υλικό και τα έξοδα κατασκευής.
ΕΓΩ : Ναι , αλλά σε κάτι μεταφράζεται η αξία ενός νομίσματος. Σε κάποιο απόθεμα πρέπει να αντιστοιχεί.
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ : Που ζεις , κοριτσάκι μου? Η ιστορία ότι τα εθνικά νομίσματα πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή μετατρέψιμα σε κάτι , σε χρυσό , τελείωσε οριστικά στις 15 Αυγούστου του 1971 επί προεδρίας Νίξον … Αλλά τι σου λέω τώρα , μωρό μου? Εσύ γεννήθηκες 15 χρόνια μετά… Ακόμα κι όταν μετατρέπονται σε δολάρια , το δολάριο δεν μετατρέπεται σε τίποτα. Δεν αντιστοιχεί με τίποτα . Όσα Γιούρα μας καπνίζει εκδίδουμε.
ΕΓΩ: Ποιος τα εκδίδει και που τα δίνει?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ : Οι Κεντρικές Εθνικές Τράπεζες , υπό τον έλεγχο της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας , και τα δανείζουν στις κυβερνήσεις. Με τόκο!
ΕΓΩ : Ναι , αλλά οι Κεντρικές Εθνικές Τράπεζες στην Ευρώπη είναι κρατικές?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ : Ποιος σου το είπε? Σε ιδιώτες ανήκουν , αλλά το μετοχικό τους καθεστώς παραμένει συνήθως σκοτεινό. Πρόσφατα μετά από πιέσεις , η Κεντρική Τράπεζα Ιταλίας δημοσίευσε το ιδιοκτησιακό της καθεστώς στην ιστοσελίδα της (www.bancaditalia.it). Κατά το 95% ιδιώτες , ενώ αφήνουν κι ένα 5% άγνωστο! Και οι κεντρικές εθνικές τράπεζες , συναποτελούν, σε ανάλογα με τις χώρες-μέλη ποσοστά, την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα.
ΕΓΩ: Οπότε?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ : Οπότε στ’αρχίδια τους – συγνώμη, μωρό μου! – οι πολίτες , οι δήθεν θεσμοί , η δήθεν εκτελεστική εξουσία. Στ’αρχίδια τους κυριολεκτικά. Αυτοί να κερδίσουν , αυτοί να αποφασίζουν , αυτοί να κυριαρχούν . Το υποτιθέμενο Δημόσιο Χρέος, χρέος προς τράπεζες ουσιαστικά , είναι μια πίπα. Αλλά η μεγαλύτερη πίπα ( γινόταν όλο και πιο αθυρόστομος , το μάτι του θόλωνε και ένας λεκές άρχισε να διαφαίνεται ψηλά στο παντελόνι του) είναι ότι δεν μπορούν να κάνουν κοινωνικές παροχές από έλλειψη χρημάτων. Είναι σαν να λένε ότι ένας μηχανικός δεν μπορεί να κάνει δρόμους από έλλειψη χιλιομέτρων!
ΕΓΩ: Για σταθείτε! Πόσο κοστίζει ένα νόμισμα?
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ : Το μεταλλικό νόμισμα κοστίζει περίπου 15 εκατοστά του Ευρώ (μέταλλο και έξοδα επεξεργασίας) και το κάθε χαρτονόμισμα κοστίζει περίπου 3 εκατοστά του Ευρώ. Η αξία του είναι 0,03 Ευρώ και οι τράπεζες το δανείζουν στο κράτος στην ονομαστική του αξία: 100 Ευρώ, ας πούμε . Και με τόκο , που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα καθορίζει όπως της γουστάρει. Στις τράπεζες κοστίζει 0,03 Ευρώ , βάζουν ονομαστική αξία 100 Ευρώ και το δίνουν στο κράτος περίπου 102,5 Ευρώ . Η ονομαστική αξία μείον το κόστος κατασκευής είναι χοντρικά κέρδος τους!
ΕΓΩ : Σοβαρά?!!
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ: Σοβαρότατα! Η σημερινή δημιουργία του χρήματος ex nihilo (έριξε ένα λατινικό να με εντυπωσιάσει), από το μηδέν δηλαδή, είναι ολόιδια με τη δημιουργία χρήματος από τους παραχαράκτες. Οι στόχοι και τα αποτελέσματα είναι τα ίδια. Η μόνη διαφορά είναι τους ανταγωνιστές μας παραχαράκτες τους κυνηγάνε , ενώ εμείς κρατάμε στα χέρια μας όλη την οικονομική πολιτική. Κι εγώ ελπίζω να κρατήσω στα χέρια μου εσάς , μετά τη δεξίωση. (το μάτι του γυάλιζε από το αλκοόλ κι από αρρωστημένο πόθο)
ΕΓΩ:…
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ: Η ουσία είναι αυτή . Μην μπερδεύεσαι με τις λεπτές ισορροπίες, τις συγκρούσεις, τα εκατομμύρια υπολογισμούς που ακολουθούν την ουσία . Αυτοί που κερδίζουν ξέρουν τελικά να τα βρίσκουν . Ένα ολόκληρο δίχτυ , πλεγμένο με γελοίες θεωρίες υπεροχής , χειρότερες από τις ναζιστικές, και με δεσμούς αίματος , πραγματικού αίματος , κρατάει τον πλανήτη υποτελή. Το θέμα είναι να μην αποκαλυφθεί η ουσία . Όσο τα μπερδεύουν οι οικονομολόγοι και οι οικονομικοί συντάκτες , τόσο το καλύτερο . Για εμάς . Αλλά και για εσάς , που θα έχετε να λέτε χρόνια ότι κοιμηθήκατε με έναν γέρο τραπεζίτη . Ενώ , αν κοιμόσασταν με ένα παίδαρο παραχαράκτη , θα κρατούσατε τη γλυκιά ανάμνηση για τον εαυτό σας , Την ίδια δουλειά κάνουμε, αλλά εγώ είμαι γκλάμουρους . Δεν είμαι μωρό μου?
ΕΓΩ : Είστε.

Άπλωσε το χέρι προς το μέρος μου. Φοβήθηκα ότι πήγαινε να ανοίξει την τσάντα μου , γιατί κατάλαβε ότι είχα μαγνητοφωνάκι . Μπήκα ναζιάρικα ανάμεσα σε αυτόν και την τσάντα μου και τελικά μου έπιασε το στήθος. Έκανα ότι μου άρεσε και τον ακολούθησα όλο το βράδυ . Ήταν καλή πηγή . Μπορεί σήμερα να μου είπε αδιάφορα πράγματα και να μην μου αποκάλυψε κάποιο σοβαρό σκάνδαλο , αλλά εγώ σκόπευα να τον ρωτήσω για τον συνδικαλιστή που δανειοδοτήθηκε παράνομα , μέσω της κυβερνητικής ξαδέρφης του , που διέφθειρε με τα θέλγητρα της τον υποδιευθυντή του υποκαταστήματος Άνω Λιοσίων ,στέλεχος της αντιπολίτευσης. Αυτό είναι σκάνδαλο . Ποιος χεστηκε για το πώς λειτουργούν οι Κεντρικές Τράπεζες?

Αναδημοσίευση απο Βαβέλ , τεύχος 234